حشر اضلال‌گران (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله
آیات مرتبط با
حشر اضلال‌گران معرفی می‌شوند.
حشر مشرکان گمراهگر، به همراه معبودان‌شان، در
قیامت:
۱. «وَ يَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَ ما يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَقُولُ أَ أَنْتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبادِي هؤُلاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ؛
به خاطر بياور روزى را كه همه آنان و آنچه را كه غير از خدا مى‌پرستند جمع مى‌كند، آنگاه به آنها مى‌گويد: آيا شما اين بندگان مرا گمراه كرديديا خودشان راه را گم كردند؟!»
۲. «احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَ أَزْواجَهُمْ وَ ما كانُوا يَعْبُدُونَ • وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلى بَعْضٍ يَتَساءَلُونَ • قالُوا إِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَأْتُونَنا عَنِ الْيَمِينِ • قالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ• وَ ما كانَ لَنا عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطانٍ بَلْ كُنْتُمْ قَوْماً طاغِينَ • فَحَقَّ عَلَيْنا قَوْلُ رَبِّنا إِنَّا لَذائِقُونَ • فَأَغْوَيْناكُمْ إِنَّا كُنَّا غاوِينَ؛
در اين هنگام به
فرشتگان دستور داده مى‌شود:
ستمکاران و همرديفانشان و آنچه را مى‌پرستيدند، گرد آوريد. و در اين حال رو به يكديگر كرده و از هم سؤال مى‌كنند؛ گروهى مى‌گويند: شما رهبران گمراهى بوديد كه به ظاهر از طريق
خیرخواهی و
نیکی وارد شديد (امّا جز فريب چيزى در كارتان نبود)! آنها در جواب مى‌گويند: بلكه شما خودتان
اهل ایمان نبوديد ما هيچ گونه سلطه‌اى بر شما نداشتيم، بلكه شما خود گروهى طغيانگر بوديد. اكنون فرمان پروردگارمان بر همه ما مسلّم شده، و همگى از
عذاب او مى‌چشيم. ما شما را گمراه كرديم، زيرا خود گمراه بوديم.»
حشر گمراهان، به همراه
شیاطین اغواگر آنها، در قيامت:
«وَ مَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطاناً فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ • وَ إِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ • حَتَّى إِذا جاءَنا قالَ يا لَيْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ؛
و هر كس از ياد خداوند رحمان، روى‌گردان شود شيطانى را بر او مسلط مى‌سازيم كه همواره همنشين او خواهد بود. و آنها (شياطين) اين گروه را از راه خدا باز مى‌دارند، در حالى كه گمان مى‌كنند
هدایت‌یافتگان حقيقى آنها هستند. تا زمانى كه در قيامت نزد ما حاضر شود مى‌گويد: اى كاش ميان من و تو فاصله مشرق و
مغرب بود؛ چه بد همنشينى بودى!»
منظور از آمدن نزد خدا، روز قيامت است.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۹، ص۵۶، برگرفته از مقاله «حشر اضلال‌گران».
