حرض (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حَرَض (به فتح حاء و راء)، یکی از
واژگان قرآن کریم به معنای بی‌فایده،
فاسد و مشرف به هلاک است.
حَرَض به معنی بی‌فایده است.
صحاح آن را فاسد گفته است: «رَجُلٌ حَرَضٌ‌ای فاسد مریض فی ثیابه» و از ابو عمرو نقل کرده: حرض آن کسی است که اندوه یا عشق او را ذوب و فانی کرده است.
(تَاللَّهِ تَفْتَؤُا تَذْکُرُ یُوسُفَ حَتَّی تَکُونَ حَرَضاً اَوْ تَکُونَ مِنَ الْهالِکِینَ) «به
خدا آنقدر
یوسف را یاد می‌کنی تا از کار افتاده شوی یا بمیری.»
(یا اَیُّهَا النَّبِیُ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِینَ عَلَی الْقِتالِ) تحریض به معنی برانگیختن و ترغیب است.
راغب گوید: گویا آن در اصل از بین بردن حرض است.
در
اقرب الموارد گوید: «حَرَّضَ فلاناً: اَزَالَ عَنْهُ الحَرَضَ» معنی آیه: «ای پیغمبر!
مؤمنان را بر
جهاد ترغیب کن.»
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حرض»، ج۲، ص۱۲۰.
