• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وهج (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: وَهّاج (لغات‌قرآن).


وَهَج (به فتح واو و هاء) از واژگان قرآن کریم به معنای برفروخته شدن و حرارت دادن بوده و فقط یکبار در قرآن آمده است.



وَهَج (بر وزن فرس) به معنای برفروخته شدن و حرارت دادن است.


(وَ بَنَیْنا فَوْقَکُمْ سَبْعاً شِداداً • وَ جَعَلْنا سِراجاً وَهَّاجاً) «بالای شما هفت آسمان محکم بنا کردیم و چراغی بسیار حرارت ده و نور افشان قرار دادیم.»
«وَهَجَتِ‌ النّار و الشّمس: اتّقدت» وَهَّاج‌ مبالغه است به معنای مشتعل با نور بزرگ، مراد از آن در آیه آفتاب است. راغب گوید: وهج حصول نور و حرارت است از آتش و آن با وهّاج بودن آفتاب کاملا درست است.


این لفظ فقط یکبار در قرآن مجید آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۵۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۸۵.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۳۵.    
۴. نبا/سوره۷۸، آیات۱۲-۱۳.    
۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۸۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وهج»، ج۷، ص۲۵۵.    






جعبه ابزار