• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حدیث صالح

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حدیث صالح، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به خبری که صلاحیت استدلال داشته باشد، گفته می‌شود.



اصطلاح حدیث صالح از اصطلاحات اهل سنت است. برخی از اهل سنت آن را سومین قسم از اقسام اولیه حدیث برشمرده و کثیری از آنان آن را ملحق به صحیح دانسته‌اند.


در ذیل به برخی از تعاریف آن اشاره می‌شود:
۱- مراد از آن حدیثی است که صلاحیت استدلال دارد.
۲- حدیثی است که در سند متصل آن راوی مجهول الحال بوده و خالی از علت قادحه باشد.
۳- حدیثی است که در آن موجب وهن وجود نداشته باشد.
این نوع حدیث را به آن جهت صالح نامیده‌اند که صلاحیت احتجاج و استدلال دارد.


درباره مرتبه و درجه حدیث صالح، اقوال ذیل مطرح است:
۱- حدیث صالح مشترک بین صحیح، حسن و ضعیف معتبر است.
۲- حدیث صالح به لحاظ مرتبه از حدیث حسن پایین‌تر است.
۳- حدیثی است که به درجه صحیح نرسیده است.
[۱] کلباسی، ابوالهدی، سماء المقال، ج۵، ص۱۳۷.
[۲] تهانوی، ظفراحمد، قواعد التحدیث، ص۱۰۸.
[۳] مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۱۳۷.
[۴] مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۱۶۲.
[۵] مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۷۵.



۱. کلباسی، ابوالهدی، سماء المقال، ج۵، ص۱۳۷.
۲. تهانوی، ظفراحمد، قواعد التحدیث، ص۱۰۸.
۳. مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۱۳۷.
۴. مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۱۶۲.
۵. مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۷۵.
۶. صدر، سیدحسن، نهایة الدرایه، ص۱۷۷.    



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «حدیث صالح»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۶/۲۹.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی




جعبه ابزار