• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حثّ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: قاموس قرآن (جلد ۲)
مقالات مرتبط: حث (مفردات‌نهج‌البلاغه)، حث (فقه).

حَثَث (به فتح حاء و ثاء)، از واژگان قرآن کریم به معنای وادار کردن و ترغیب است و در معنای سریع نیز به‌کار رفته است.


حَثَث، حثیث و حثوث به معنی سریع است.
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۰۳.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۲۱۸.    
[۳] مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۶۵.    
[۴] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۲۴۴.    
[۵] فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۱، ص۱۶۴.    


(یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهارَ یَطْلُبُهُ‌ حَثِیثاً)
[۶] اعراف/سوره۷، آیه۵۴.    
«شب را بر روز می‌پوشاند و شب روز را به سرعت می‌طلبد.» اصل آن به معنی وادار کردن و ترغیب است.
در خطبه ۹۷ نهج البلاغه در صفت موت هست‌: ««وَ طَالِبٌ‌ حَثِیثٌ‌ مِنَ الْمَوْتِ یَحْدُوهُ»».
[۷] عبده، محمد، نهج البلاغه، نامه۱۸، ج۱، ص۱۹۲.    


این کلمه فقط یکبار در قرآن آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۰۳.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۲۱۸.    
۳. ↑ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۶۵.    
۴. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۲۴۴.    
۵. ↑ فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۱، ص۱۶۴.    
۶. ↑ اعراف/سوره۷، آیه۵۴.    
۷. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، نامه۱۸، ج۱، ص۱۹۲.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "حثث"، ج۲، ص۱۰۳.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات قرآنی | مفردات قرآن | واژگان قرآنی | واژه شناسی واژگان قرآن
جعبه ابزار