• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابومحمد حبیب بن محمد عجمی‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابومحمد حبیب بن محمد عجمی‌
نسب‌شناسی
نام حبیب بن محمد
لقب عجمی، فارسی
کنیه ابومحمد
ولادت/وفات
محل زندگیبصره
تاریخ وفات سال ۱۱۹ یا ۱۲۰ یا ۱۲۵ یا ۱۴۰ ه. ق
کشور وفات عراق
اطلاعات مذهبی
دین اسلام
مذهب سنی
فعالیت‌ها
نقش‌های دینی از مشایخ صوفیه و از زاهدان نامدار بصره


حبیب عجمی، از قدمای مشایخ صوفیه و از زاهدان نامدار بصره در اواخر قرن اول و اوایل قرن دوم هجری است. زیارتگاهی در شهر بغداد به وی منسوب است درحالی که عجمی در بصره زندگی کرده و احتمالا در آنجا وفات یافته است.



از زادگاه و تاریخ تولد حبیب عجمی، اطلاعی در دست نیست، ابن‌عساکر، کنیه وی را ابومحمد و نام پدرش را محمد، ثبت کرده است. شهرت وی در برخی منابع، عجمی‌
[۳] عطار، محمد بن ابراهیم، تذکرة الاولیاء، ص۵۹.
و در برخی منابع دیگر، فارسی ذکر شده‌ که نشان‌دهنده ایرانی بودن وی است. نقل شده که او زبان عربی را با لهجه غیرعربی، صحبت می‌کرده است.
[۷] عطار، محمد بن ابراهیم، تذکرة الاولیاء، ص۶۲.

گویند که حبیب ابتدا در بصره، به رباخواری اشتغال داشت، اما در پی رویدادهایی متنبه شد و در مجلس حسن بصری، حضور یافت و به دست وی، توبه کرد، سپس اموال معاملان را پس داد و هیچ چیز برایش نماند و تا پایان عمر به انفاق و انعام نیازمندان، مشغول گشت.
[۱۱] عطار، محمد بن ابراهیم، تذکرة الاولیاء، صص۵۹ - ۶۱.

در منابع تاریخی، کرامات و احوال عرفانی و اقوال حکمت‌آمیز وی، به تفصیل بیان شده است.
[۱۵] عطار، محمد بن ابراهیم، تذکرة الاولیاء، ص۵۹.
[۱۶] عطار، محمد بن ابراهیم، تذکرة الاولیاء، ص۶۵.
گفتنی است، بسیاری از سلسله‌های تصوف، به واسطه وی، سند و اجازه طریقتی (اصطلاحاً خرقه) خود را به حسن بصری می‌رسانند.


درباره سال درگذشت حبیب عجمی، میان نویسندگان اختلاف‌نظر وجود دارد و وفات‌ وی را در سال‌های ۱۱۹، ۱۲۰، ۱۲۵ ه. ق و حتی حدود ۱۴۰ ه. ق، نیز ذکر کرده‌اند.
[۱۷] دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲۰، ص۱۰۴.



زیارتگاهی در مسجدی به نام حبیب عجمی، سمت غربی بغداد، در شمال جسر الشهدا (پل شهدا)، قرار دارد و به حبیب عجمی منسوب است.
[۱۸] سامرائى، يونس ابراهيم، مراقد بغداد، ص۱۰۴.

بدون شک انتساب قبری به حبیب عجمی در بغداد، نمی‌تواند درست باشد، زیرا حبیب عجمی، بیشتر عمر خود را در بصره، زیسته و احتمالًا در همین شهر نیز از دنیا رفته است، زیرا در منابع زندگی‌نامه او، به مهاجرت و وفات وی در محل دیگری، اشاره نشده است، ضمن آنکه در زمان حیات وی، هنوز شهر بغداد ساخته نشده بود و بنابراین احتمال وفات وی در این شهر نیز منتفی است.
افزون‌بر این، به گفته نُبهانی، حبیب عجمی در بصره، به خاک سپرده شده است‌
[۱۹] نبهانی، یوسف بن اسماعیل، جامع کرامات الاولیاء، ج۲، ص۲۰.
و ابن‌بطوطه نیز قبر وی را در بصره زیارت کرده و از سخن وی، چنین برمی‌آید که قبر وی در آن زمان، دارای گنبد و زیارتگاه بوده است. بنابراین قبر حبیب عجمی در بغداد را باید قبر شخص دیگری دانست یا مزاری نمادین به شمار آورد که صوفیان در دوره‌های بعدی برای وی ساخته‌اند.


۱. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۲، ص۴۵.    
۲. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۲، ص۴۵.    
۳. عطار، محمد بن ابراهیم، تذکرة الاولیاء، ص۵۹.
۴. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۲، ص۴۷.    
۵. اصفهانی، احمد بن عبدالله، حلیة الاولیاء، ج۶، ص۱۴۹.    
۶. ابن‌جوزی، عبدالرحمن بن علی، صفة الصفوه، ج۲، ص۱۸۷.    
۷. عطار، محمد بن ابراهیم، تذکرة الاولیاء، ص۶۲.
۸. اصفهانی، احمد بن عبدالله، حلیة الاولیاء، ج۶، ص۱۴۹.    
۹. ابن‌جوزی، عبدالرحمن بن علی، صفة الصفوة، ج۲، ص۱۸۷.    
۱۰. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۲، ص۴۷.    
۱۱. عطار، محمد بن ابراهیم، تذکرة الاولیاء، صص۵۹ - ۶۱.
۱۲. اصفهانی، احمد بن عبدالله، حلیة الاولیاء، صص۱۴۹ - ۱۵۵.    
۱۳. ابن‌جوزی، عبدالرحمن بن علی، صفة الصفوه، ج۲، ص۱۸۷.    
۱۴. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۲، ص۶۱.    
۱۵. عطار، محمد بن ابراهیم، تذکرة الاولیاء، ص۵۹.
۱۶. عطار، محمد بن ابراهیم، تذکرة الاولیاء، ص۶۵.
۱۷. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲۰، ص۱۰۴.
۱۸. سامرائى، يونس ابراهيم، مراقد بغداد، ص۱۰۴.
۱۹. نبهانی، یوسف بن اسماعیل، جامع کرامات الاولیاء، ج۲، ص۲۰.
۲۰. ابن‌بطوطه، محمد بن عبدالله، رحلة ابن بطوطه، ص۱۴۳.    
۲۱. ابن‌بطوطه، محمد بن عبدالله، رحلة ابن بطوطه، ج۲، ص۵۰۳.    



زیارتگاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم، برگرفته از مقاله «زیارتگاه حبیب عجمی‌»، ج۱، ص۴۳۱.    






جعبه ابزار