• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جمّ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




جَمّ (به فتح جیم و تشدید میم) از واژگان قرآن کریم به معنای کثیر و بسیار است. این واژه فقط یکبار در قرآن ذکر شده است.



جَمّ به معنای کثیر و بسیار است.


(وَ تَاْکُلُونَ التُّراثَ اَکْلًا لَمًّا وَ تُحِبُّونَ الْمالَ حُبًّا جَمًّا) (و ميراث را از راه مشروع و نامشروع جمع كرده مى‌خوريد و مال و ثروت را بسيار دوست داريد و بخاطر آن گناهان زيادى مرتكب مى‌شويد.) لمّ به معنی جمع کردن و جمع شده هر دو آمده است چنانکه جمّ نیز چنین است ولی در آیه شریفه صفت مراد است نه مصدر یعنی: «میراث را یکجا می‌خورید (اکلی که شامل نصیب خود و دیگران است) و مال را بسیار دوست می‌دارید.»


«جمّ» فقط یکبار در قرآن ذکر شده است.


در نهج البلاغه حکمت ۱۴۷ آمده که به کمیل فرمود: «اِنَّ هَیهُنَا لَعِلْماً جَمّاً... لَوْ اَصَبْتُ لَهُ حَمَلَةً» «در اینجا (سینه مبارکش) علم بسیاری هست‌ ای کاش برای آن حامل پیدا می‌کردم.»


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۵۲.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۶، ص۳۰.    
۳. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۲۰۰.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۳، ص۴۳۸.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۴۶۶.    
۶. فجر/سوره۸۹، آیه۱۹-۲۰.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۳.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۸۳.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۷۴.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۴۰.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۷۸.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱۰، ص۳۵۳.    
۱۳. سید رضی، نهج البلاغه، حکمت۱۴۷، ص۴۹۶.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، حکمت۱۴۷، ج۳، ص۱۸۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "جم"، ج۲، ص۵۲-۵۳.    






جعبه ابزار