جفر (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَفْر (به فتح جیم) یا
جفیر یکی از مفردات
نهج البلاغه به معنای تیردان و ظرفی که تیرها را در آن می‌گذارند است که
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص تشویق به
جهاد از این واژه استفاده نموده است.
جَفْر (به فتح جیم) یا جفیر به معنای تیردان و ظرفی که تیرها را در آن می‌گذارند، آمده است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) روزی مردم را به جهاد خواند، گفتند: یا امیرالمؤمنین اگر خودتان بروید ما نیز می‌رویم: فرمود: آیا در این امر کوچک من خارج شوم بلکه باید در اینکار یکی از شجاعان شما خارج شود مرا خوش نیست لشکریان، شهر،
بیت المال و ... را بگذارم و در فوجی پشت فوجی خارج شوم: «ثمّ اخرج فی کتیبة اتبع اخری، اتقلقل تقلقل القدح فی الجفیر الفارغ؛
سپس خارج شوم در فوجی در پشت فوجی، و حرکت کنم مانند: حرکت تیر بدون سر، در ترکش خالی.»
این واژه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جفر»، ص۲۲۰.
