• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جفو (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جَفْو (به فتح جیم و سکون فاء) از واژگان قرآن کریم به معنای کنار شدن و دور شدن است. این واژه یک بار در قرآن آمده است.



جَفْو به معنای کنار شدن و دور شدن است. در قاموس هست «جَفَا جَفَاءً وَ تَجَافَی‌: لَمْ یَلْزَمْ مَکَانَهُ» در اقرب الموارد تصریح می‌کند که اصل آن واوی است. لذا در عنوان «جفو» آوردیم با آنکه مصدرش جفاء است.


(تَتَجافی‌ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً...) آیه در تعریف اهل ایمان است یعنی: «پهلوهایشان از خوابگاه‌ها دوری کند و پروردگارشان را با بیم و امید می‌خوانند.» (و برای عبادت و مناجات خدا از خواب و خوابیدن دور می‌شوند) اللهمّ اجعلنا منهم.


این صیغه و این مادّه بیشتر از یک بار در قرآن مجید نیامده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۴۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۹۸.    
۳. فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۳۱۲-۳۱۳.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۴۴۵.    
۵. سجده/سوره۳۲، آیه۱۶.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۲۶۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۳۹۵.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۵۱۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۲۲۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "جفو"، ج۲، ص۴۰.    






جعبه ابزار