• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابونعامه جعونة بن فجاءة مازنی تمیمی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابونعامه جعونة بن فجاءة مازنی تمیمی
نسب‌شناسی
نام جعونة بن فجاءة
لقب قطری
نسب جعونة بن فجاءة بن مازن بن یزید کنانی مازنی تمیمی،
کنیه ابونعامه و ابومحمد
ولادت/وفات
تاریخ وفات سال ۷۷ قمری
علت وفات کشته شده در جنگ با نیروهای حجاج بن یوسف
اطلاعات مذهبی
دین اسلام
فعالیت‌ها
مهمترین منصب از سران خوارج
جنگ‌ها جنگ با مصعب بن زبیر و حجاج بن یوسف

ابونعامه جعونة بن فجاءة مازنی تمیمی، معروف به قطری بن فجاءَه، مردی سخنور و شاعر و از سران خوارج بود. او سرانجام به سال ۷۷ قمری پس از ۱۳ سال نبرد، در جنگ با نیروهای حجاج بن یوسف کشته شد.



ابونعامه و ابومحمد، جعونة بن فجاءة بن مازن بن یزید کنانی مازنی تمیمی، مردی سخنور و شاعر بود و از سران خوارج و از دلاوران آنان به‌شمار می‌رفت.


وی از مردمان «قطر» بود، به همین جهت، او را «قَطَری» نامیدند. افراد فربه و کوتاه‌اندام را نیز در عرب، جعونه گویند.


نام اسب او نعامه بود. از این‌رو، او را در زمان جنگ ابونعامه و در زمان آرامش و صلح، ابومحمد می‌خواندند.


ابن فجاءه، وقتی مصعب بن زبیر از سوی برادرش، عبدالله بن زبیر، حاکم عراق شد، کار قطری بن فجاءه بالا گرفت. قطری به مدت سیزده سال به نبرد پرداخت و در همین دوران نیز به عنوان خلیفه و امیرمؤمنان بر او سلام داده می‌شد.
حجاج بن یوسف نیز نیروهایی را پی درپی برای سرکوب او گسیل می‌داشت، اما قطری بر نیروهای اعزامی چیره می‌شد و آنان را به عقب می‌راند.


تاریخ‌نگاران درباره چگونگی کشته شدن او اختلاف کرده‌اند؛ به گفته‌ای اسبش او را بر زمین زد به‌طوری که گردنش خُرد شد و آن‌گاه سرش را برای حجاج آوردند و به گفته‌ای دیگر، حجاج سپاهی را به سرداری سفیان ابرد کلبی به جنگش فرستاد و قطری در طی نبردی با سفیان، در ری یا در طبرستان به قتل رسید.


۱. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۲۰۰.    
۲. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۶، ص۳۰۱.    
۳. ابن اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۲۸۲.    
۴. ابن خلدون، عبدالرحمن، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۳۱۶.    



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۴۲.





جعبه ابزار