• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جذوی اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


جذوی، شاعر و از ایل و قبیله جغتایی می‌باشد.


جذوی، شاعری ایرانی از ایل و قبیله جغتایی است. در اصفهان نشر و نما یافته و در سال ۹۱۰ق در این شهر فوت شده است.
این بیت از اوست:
عاشق و بدنام اگر گشتم، دلم بارى خوش است‌ ••••• عاشقى بدنامئى دارد ولى كار خوش است‌
همچنین این بیت:
آب چشمم خویش را رسوای مردم کرده است ••••• می‌دود هر سو نمی‌دانم که را گم کرده است.
[۱] حسین‌صبا، محمدمظفر، تذکره روز روشن، ص۱۶۷.
[۲] آذر بیگدلی، لطفعلی بن ‌آقاخان، تذکره آتشکده، بخش اوّل از نیمه اوّل، ص۵۱.
[۳] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۱۹۲.    
[۴] حسن‌خان بهادر، سیدمحمدصدیق، تذکره شمع انجمن، ص۱۷۵.
[۵] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۱، ص۳۹۹.    
[۶] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۴۳۳.


۱. ↑ حسین‌صبا، محمدمظفر، تذکره روز روشن، ص۱۶۷.
۲. ↑ آذر بیگدلی، لطفعلی بن ‌آقاخان، تذکره آتشکده، بخش اوّل از نیمه اوّل، ص۵۱.
۳. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۱۹۲.    
۴. ↑ حسن‌خان بهادر، سیدمحمدصدیق، تذکره شمع انجمن، ص۱۷۵.
۵. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۱، ص۳۹۹.    
۶. ↑ مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۴۳۳.


مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۲۷۶.    



جعبه ابزار