جدال منافقان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَفَق، ايجاد سوراخى در
زمین است كه راه رهايى داشته باشد -همانند سوراخ
موش-
پايان يافتن و از بين رفتن.
نفاق عبارت است از داخل شدن در
شرع و
دین از راهى و خروج از آن از راه ديگر،
اظهار اسلام با اهل آن و مخفى كردن غير
اسلام در درون،
ظاهر و باطن متفاوت داشتن،
دورویی،
ریاکاری.
نفاق هم در
ایمان است، هم
طاعات، هم
معاشرت با مردم. نفاق اعمّ از
ریا است
در این مقاله آیات مرتبط با جدال منافقان معرفی میشوند.
سرسختى منافقان، در
جدال و
ستیز با مسلمانان:
وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يُشْهِدُ اللَّهَ عَلى ما فِي قَلْبِهِ وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصامِ.
و از مردم، كسانى هستند كه گفتار آنان، در
زندگی دنیا مايه اعجاب تو مىشود، (در ظاهر،
اظهار محبت شديد مىكنند) و خدا را بر آنچه در دل دارند گواه مىگيرند. (اين در حالى است كه) آنان، سرسختترين دشمنانند.
" الد" به معنى كسى است كه دشمنى شديد دارد، و اصل آن از لديد گرفته شده كه به دو طرف گردن گفته مىشود، و كنايه از كسى است كه از هر طرف روى آورد، بر دشمنى غلبه مىكند، و" خصام" معنى مصدرى دارد و به معنى خصومت و دشمنى است.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۷۳، برگرفته از مقاله «جدال منافقان».