• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جأر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جأر (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای تضرع و زاری، جهت بلند کردن صدا برای دعا است که حضرت علی (علیه‌السلام) ثواب اهل زهد و توصیف ملائکه، از این واژه استفاده نموده است.



جأر (به فتح جیم) به معنای تضرع و زاری، جهت بلند کردن صدا برای دعا آمده است. واژه «جوار» نیز، به‌همین معنی است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با ثواب اهل زهد فرموده است: «فو اللّه لو ... جارتم جؤار متبّتلی الرهبان ... التماس القربة الیه ... لکان قلیلا فیما ارجولکم من ثوابه...»
امام (علیه‌السلام) در خطبه ۹۱، در وصف ملائکه فرموده‌اند: «بهمس الجؤار الیه».


این واژه سه ‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۸۹، خطبه۵۲.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۰، خطبه۹۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جار»، ج۱، ص۱۹۵.    






جعبه ابزار