تَسْنیم (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَسْنیم (به فتح تاء و سکون سین) از
واژگان قرآن کریم و نام چشمه‌ای در بهشت است. این واژه تنها یکبار در
آیه ۲۷ سوره مطففین آمده است.
تَسْنيم در اصل به معنى بالا بردن است «سَنَّمَ الشَّيْ‌ءَ: رَفَعَهُ» و آن در قرآن نام چشمه‌ای است. در
جوامع الجامع گفته: علت اين تسميه آن است كه آن بالاترين شراب
بهشت است و يا اينكه از فوق جارى می‌شود (مثل
آبشار).
(وَ مِزاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ • عَيْناً يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ) (اين شراب طهور آميخته با تسنيم است، همان چشمه‌اى كه
مقرّبان از آن مى‌نوشند.)
تسنيم در
آيه نام چشمه‌ای است.
«
عَيْناً» منصوب است به جهت
مدح يا حاليّت چنانكه گفته‌اند ولى به نظر من
مفعول فعل محذوف است و تقدير آن: اعنى عينا است و آن بيان تسنيم می‌باشد براى توضيح بيشتر به «كافور» رجوع شود.
تسنيم فقط يكبار در قرآن يافته است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سنم»، ج۳، ص۳۴۲.
