تَسْقُطُ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَسْقُطُ:(وَ ما تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ) «تَسْقُطُ» از مادّه
سقط به معنای افتادن است.
آيه مورد بحث به موضوع
علم خدا مى‌پردازد، مى‌گويد: هيچ
برگى (از درختى) نمى‌افتد مگر اين كه (
خداوند) از آن آگاه است.
(مٰا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاّٰ يَعْلَمُهٰا) يعنى تعداد اين
برگ‌ها و لحظه جدا شدنشان از شاخه‌ها و گردش آن‌ها در
وسط هوا و لحظه قرار گرفتنشان روى
زمین، همه اين‌ها در پيش‌گاه علم او روشن است.
به موردی از کاربرد «تَسْقُطُ» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ عِندَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها إِلاّ هُوَ وَ يَعْلَمُ ما في الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلاّ يَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ في ظُلُماتِ الأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا يابِسٍ إِلاّ في كِتابٍ مُّبينٍ) «كليدهاى
غیب، تنها نزد اوست؛ و جز او، كسى آن‌ها را نمى‌داند. او آن‌چه را در خشكى و درياست مى‌داند؛ هيچ
برگى از درختى نمى‌افتد، مگر اين‌كه از آن آگاه است؛ و هيچ دانه‌اى در تاريكی‌هاى
زمین، و هيچ تر و خشكى وجود ندارد، جز اين‌كه در كتابى آشكار )در كتاب علم خدا) ثبت است.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند: در جمله
(وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُها) براى اين
برگ درختان را بخصوص
اسم برد كه دلالت كند بر بى‌پايانى علم خداوند، چون كثرت
برگ درختان به حدى است كه
انسان از شمردن آن و تشخيص هر كدام از ديگرى و احاطه به حالاتى كه هر كدام دارند و همچنين مراقبت بر اين‌كه كدام يک از
درخت مى‌افتد، عاجز است.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تسقط»، ج۲، ص ۳۷۱.
