• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تفسیر ابویعلی جعفری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تفسیر ابویعلی جعفری اثر ابویعلی بن حسن از علمای امامیه و از مشایخ اجازات می‌باشد.



تفسیر ابویعلی جعفری (تفسیر جعفری) از شریف ابویعلی (م ۴۶۳ ق) فرزند حسن بن حمزه جعفری طالبی از علمای امامیه و از مشایخ اجازات.
ابـویـعـلـی دامـاد اسـتادش شیخ مفید بود و پس از وفات استاد ریاست شیعه امامیه به او منتهی گردید و نیز غسل استاد دیگرش علم الهدی با وی بود. مـفـسـر از تبار جعفر طیار است ابن عنبه در عمدة الطالب از قول ابن طباطبا این مطلب را تذکر داده است.
[۲] جعفری، محمدمهدی، دایرة المعارف تشیع، ج۱، ص۱۵۸.
[۳] جعفری، محمدمهدی، دایرة المعارف تشیع، ج۳، ص۴۵۶.



‌ایـن تفسیر به شیوه روائی و کلامی‌ می‌باشد و شاگرد مفسر حسین نصر حلوانی در نزهة الناظر و تنبیه الخاطر از تفسیر ابویعلی نقل کرده است.
شیخ آقابزرگ تهرانی در الذریعه می‌نویسد چون قسمتی از تفسیر ابویعلی بنام و امضاء وی در حـاشـیه کتاب شاگردش حسین بن محمد حلوانی بود و بعضی از فضلا هنگام استنساخ آن را در مـتـن کـتاب اضافه نموده‌اند این موضوع باعث گشته است که جمعی از اکابر علما مانند صاحب ریاض و میرزا حسین نوری آن را از تالیفات مفسر بدانند.
سید عبدالکریم بن طاووس در آخر باب ششم از کتاب خود فرحة الغری می‌گوید (به خط ابـویـعـلـی جـعفری داماد شیخ مفید و جانشین وی دیدم) سپس حدیث را نقل کرده است و این می‌رساند که نسخه خط مؤلف از تفسیر مذکور تا اواسط قرن هفتم هجری در دست بوده است.
[۵] اردبیلی، محمدبن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۹۱.
[۱۴] شفیعی، محمد، مفسران شیعه، ص۹۵.
[۱۶] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الناس فی قرن الخامس، ص۱۵۹.



۱. ابن عنبه، احمدبن علی، عمدة الطالب، ص۴۶.    
۲. جعفری، محمدمهدی، دایرة المعارف تشیع، ج۱، ص۱۵۸.
۳. جعفری، محمدمهدی، دایرة المعارف تشیع، ج۳، ص۴۵۶.
۴. بن طاووس، سید عبدالکریم، فرحة الغری، ص۱۲۹.    
۵. اردبیلی، محمدبن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۹۱.
۶. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعة، ج۴، ص۲۵۸.    
۷. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعة، ج۲۴، ص۱۲۷.    
۸. ابن داوود، حسن بن علی، رجال، ص۱۶۸.    
۹. نجاشی، احمد بن علی، رجال، ج۱، ص۴۰۴.    
۱۰. افندی، عبدالله بن عیسی، ریاض العلماء، ج۲، ص۸۲.    
۱۱. علامه حلی، حسن بن یوسف، الخلاصة، ص۲۷۰.    
۱۲. ابن حجرعسقلانی، احمدبن علی، لسان المیزان، ج۵، ص۱۳۵.    
۱۳. خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۶، ص۲۲۴-۲۲۶.    
۱۴. شفیعی، محمد، مفسران شیعه، ص۹۵.
۱۵. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۲، ص۴۴۷.    
۱۶. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الناس فی قرن الخامس، ص۱۵۹.



سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «تفاسیر قرن پنجم»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۴/۱۲.    



جعبه ابزار