• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تعس (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تَعْس (به فتح تاء و سکون عین) از واژگان قرآن کریم به معنای هلاکت است.



تَعْس هلاکت است.
در مجمع گفته: آن لغزشی است که صاحبش قدرت برخاستن ندارد.


(وَ الَّذِینَ کَفَرُوا فَتَعْساً لَهُمْ وَ اَضَلَّ اَعْمالَهُمْ‌) « آنان که کافر شدند هلاکت بر آنهاست و اعمالشان را گمراه کرد (اعمال گمراه شده به آنها نخواهد رسید و فایده‌ای نخواهد داشت)».


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۷۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۶۶.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۵۶.    
۴. فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۲، ص۲۰۲.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۴۸.    
۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۴۹.    
۷. محمد/سوره۴۷، آیه۸.    
۸. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۲۹.    
۹. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۳۴۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۴۹.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۵۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "تعس"، ج۱، ص۲۷۷.    






جعبه ابزار