تِسْعَه (به کسر تاء و سکون سین و فتح عین) و تِسْع (به کسر تاء و سکون سین) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای نه می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در خطابی به اهل بصره، از این واژه استفاده نموده است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) در بیانی خطاب به اهل بصره فرموده است: «بلادکم انتن بلاد الله تربة، اقربها من الماء و ابعدها من السماء، و بها تسعة اعشار الشرّ...»
