• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَسْرَحُون (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: تَسْرَحُون (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: سرح (مفردات‌قرآن)، سرح (مفردات‌نهج‌البلاغه).


تَسْرَحُون: (وَ حینَ تَسْرَحُونَ)
[۱] نحل/سوره۱۶، آیه۶.    

«تَسْرَحُون» از مادّه‌ «سروح» به معنای بیرون کردن چهار پایان به هنگام صبح به سوی چراگاه است.
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۰۶.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۷۱.    
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۱، ص۱۸۳.    



(وَلَكُمْ فِيهَا جَمَالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَحِينَ تَسْرَحُونَ)
[۵] نحل/سوره۱۶، آیه۶.    
(و در آنها براى شما زینت و شكوه فراوانى است به هنگامى كه آنها را به استراحتگاهشان باز مى‌گردانيد، و هنگامى كه صبحگاهان به صحرا مى‌فرستيد.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۷.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه تسرحون از ماده سروح است که به معنای بیرون شدن احشام از مراح (اصطبل) به چراگاه در هنگام صبح است گفته می‌شود: سرحت الماشیه سرحا و سروحا و سرحها اهلها.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۳۱۱.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۲۱۱.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۱۴۰.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۳، ص۲۲۹.    
)

۱. ↑ نحل/سوره۱۶، آیه۶.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۰۶.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۷۱.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۱، ص۱۸۳.    
۵. ↑ نحل/سوره۱۶، آیه۶.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۷.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۳۱۱.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۲۱۱.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۱۴۰.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۳، ص۲۲۹.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَسْرَحُون»، ص۱۲۹.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره نحل | لغات قرآن
جعبه ابزار