• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

زحزح (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




زَحْزَح (به فتح زاء و سکون حاء) یکی از واژگان به کار رفته در قرآن کریم است. تَزَحْزَح (به فتح تاء و زاء و سکون حاء) به معنای كنار شدن و كنار كردن است.



زَحْزَح: تَزَحْزَح كنار شدن و كنار كردن است.


(فَمَنْ‌ زُحْزِحَ‌ عَنِ النَّارِ وَ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فازَ ...) «هر كه از آتش كنار و به بهشت داخل شده باشد سپس رستگار شده‌ ...»

۲.۱ - مزحزح

(وَ ما هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ‌ مِنَ الْعَذابِ ...) (در حالى كه اين عمر طولانى، او را از كيفر الهى باز نخواهد داشت. ...) مُزَحْزِح به معنى دوركننده و كناركننده است.


از اين ماده فقط دو لفظ فوق در قرآن مجيد يافته است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۱۵۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۷۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۶۶.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۵۲۵.    
۵. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۸۵.    
۶. بقره/سوره۲، آیه۹۶.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۵.    
۸. بقره/سوره۲، آیه۹۶.    
۹. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۸۵.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «زحزح»، ج۳، ص۱۵۸.    






جعبه ابزار