• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ترفع

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



خودداری از پذیرش یا انجام دادن کاری به جهت برتر دیدن خود از آن کار را ترفّع گویند. از آن به مناسبت در باب زکات و وکالت سخن رفته است.




به فقیری که به جهت علوّ نفس از پذیرش زکات خودداری می‌کند جایز است بدون اعلام زکات بودن مال، آن را به عنوان هدیه به او بدهند؛ بلکه این‌گونه زکات دادن، مستحب است و اعلام زکات بودن مال پرداختی به چنین کسی کراهت دارد.



کسی که از سوی دیگری در کاری وکیل شده است، نمی‌تواند فرد دیگری را در آن کار وکیل کند، مگر با اجازۀ موکّل؛ به صراحت یا ظاهر حال و یا به قراین، مانند آنکه شأن وکیل از مباشرت در کار واگذاری به وی بالاتر باشد و موکّل نیز آن را بداند.


 
۱. جواهر الکلام ج۱۵، ص۳۲۴.    
۲. کتاب الزکاة (شیخ انصاری)، ص۲۷۰.    
۳. الروضة البهیة ج۴، ص۳۷۵.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۲، ص۴۵۱.    


رده‌های این صفحه : زکات | فقه | وکالت




جعبه ابزار