• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَدَّعُونَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تَدَّعُونَ: (کُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ)
«تَدَّعُونَ» از باب‌ «افتعال»، از مادّه‌ «دعاء»، به معنای تقاضا، و یا از مادّه‌ «دعوا» به معنای تقاضا و یا انکار چیزی است. و در اینجا یعنی، پیوسته درخواست و تقاضا می‌کردید قیامت واقع شود، اکنون واقع شده است، و راه فراری از آن نیست.



(فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ قِيلَ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ) (هنگامى كه آن وعده الهى را از نزديک مى‌بينند، صورت كافران زشت و سياه مى‌گردد، و به آنها گفته مى‌شود: «اين همان چيزى است كه تقاضاى آن را داشتيد!»)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: بعضی‌ از علمای لغت گفته‌اند: تدعون بدون تشدید دال و تدعون با تشدید، هر دو به یک معنا است، مثل دو کلمه تدخرون بی‌تشدید و تدخرون با تشدید. و معنای جمله این است که به ایشان گفته می‌شود: این عذاب که می‌بینید همان وعده‌ای است که به شما دادند، و شما همواره می‌پرسیدید پس آن قیامت و عذاب چه وقت است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. ملک/سوره۶۷، آیه۲۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۳۱۵.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۱۳۸.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۳۶۲.    
۵. ملک/سوره۶۷، آیه۲۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۴.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۱۰.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۶۴.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۱۹۶.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۰.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَدَّعُونَ»، ص۱۲۴.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره ملک | لغات قرآن




جعبه ابزار