بَدْر (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بَدْر (به
فتح باء و سکون دال) از
واژگان قرآن کریم است که در دو معنا به کار رفته:
مشتقات
بَدْر که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
بِداراً (به کسر باء) به معنای عجله؛
بِبَدْرٍ (به
فتح باء و سکون دال) نام محلّی است ما بین مکه و مدینه که
جنگ بدر در آن واقع شد.
بَدْر به معنای عجله و سرعت است.
به مواردی از
بَدْر که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ لا تَاْکُلُوها اِسْرافاً وَ بِداراً اَنْ یَکْبَرُوا) «اموال
یتیمان را به
اسراف و به عجله مبادا که بزرگ شوند و از خوردن و اسراف مانع شوند، نخورید.»
بَدْر نام محلّی است ما بین مکه و مدینه که جنگ
بدر در آن واقع شد.
(وَ لَقَدْ نَصَرَکُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَ اَنْتُمْ اَذِلَّةٌ) (
خداوند شما را در «
بدر» يارى كرد و پيروز شديد؛ در حالى كه شما، نسبت به آن‌ها ناتوان بوديد.)
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بَدر»، ج۱، ص۱۷۰.
