• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بهمن‌علی لنجانی اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



بهمن‌علی لنجانی اصفهانی، از عرفاء و علماء اواخر دوره قاجاریه در اصفهان بوده است.



ملاّ علی لنجانی اصفهانی متخلّص به «بهمن» و ملقّب به «بهمن‌علی»، از عرفاء و علماء اواخر دوره قاجاریه در اصفهان بوده است.
در جوانی برای تحصیل به عتبات عالیات رفته و در نجف اشرف به اجتهاد نائل شد و سپس به سیاحت پرداخت و به شیراز رسید و به «رحمت علیشاه» دست ارادت داد. پس از وفات او به «محمّدکاظم سعادت علیشاه اصفهانی» پیوسته و به «بهمن علی» ملقّب شد. این شعر از اوست:

"گر ساکن میخانه و گر سوی کنشتیم ••• ما دامن معشوق خود از دست نهشتیم"
"در کعبه و بتخانه و در دیر و کلیسا ••• جز یار ندیدیم به هر جای که گشتیم"
"ما طالب اوییم که‌ اندر تک و پوئیم••• گر قاعد بحریم و اگر سائر دشتیم".
پس از مهاجرت «سعادت علیشاه» جهت تعلیم فرزندانش همراه او راهی تهران شد. و پس از وفات مراد و شیخ خود، با سلطان محمّد گنابادی تجدید عهد کرد و در زاویه حضرت عبدالعظیم در شهرری معتکف گردید و در ماه صفر ۱۳۰۹ق وفات نمود و جنب مزار شیخ خود «سعادت علیشاه» مدفون شد.
[۱] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۶۶۶-۶۶۷.
[۲] تابنده گنابادی، سلطان‌حسین، نابغه علم و عرفان، ص۴۳۲-۴۳۵.
[۳] شیرازی، محمدمعصوم، طرائق الحقائق، ج۳، ص۴۳۲-۴۳۳.
[۴] ایزدگشسب گلپایگانی، اسدالله، شمس التّواریخ، ص۸۳-۸۴.



۱. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۶۶۶-۶۶۷.
۲. تابنده گنابادی، سلطان‌حسین، نابغه علم و عرفان، ص۴۳۲-۴۳۵.
۳. شیرازی، محمدمعصوم، طرائق الحقائق، ج۳، ص۴۳۲-۴۳۳.
۴. ایزدگشسب گلپایگانی، اسدالله، شمس التّواریخ، ص۸۳-۸۴.



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۰۳.    





جعبه ابزار