• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بقل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




بَقْل (به فتح باء و سکون قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای سبزی‌ است.



بَقْل به معنای سبزی‌ است.


(یُخْرِجْ لَنا مِمَّا تُنْبِتُ الْاَرْضُ مِنْ‌ بَقْلِها) (از آنچه زمين مى‌روياند، از سبزيجات ....، براى ما فراهم سازد.)
راغب گوید: بقل آن است که اصل و فرع آن در زمستان نروید. این معنی اعم از «بقل» در آیه فوق است، مراد از آن در آیه به قرینه قثّاء، فوم، عدس و غیره: تره خوردنی است. و یک بار بیش در قرآن نیامده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۱۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۳۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۵، ص۳۲۳.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۶۱.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۹.    
۶. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۳۸.    
۷. بقره/سوره۲، آیه۶۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بقل»، ج۱، ص۲۱۶.    






جعبه ابزار