• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بغل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: بغل.

بَغْل (به فتح باء و سکون غین) از واژگان قرآن کریم به معنای استر است.



بَغْل به معنای استر است. جمع آن در قرآن بغال آمده‌ است.


(وَ الْخَیْلَ وَ الْبِغالَ‌ وَ الْحَمِیرَ لِتَرْکَبُوها وَ زِینَةً) (همچنين اسب‌ها و استرها و الاغ‌ها را آفريد، تا بر آنها سوار شويد و زينت شما باشد؛) بغل حیوانی است اهلی پدرش الاغ و مادرش اسب است.
[۷] شرتونی، سعید، اقرب الموارد.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۰۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۳۶.    
۳. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۳۰۶.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۵، ص۳۲۳.    
۵. نحل/سوره۱۶، آیه۸.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۸.    
۷. شرتونی، سعید، اقرب الموارد.



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بغل»، ج۱، ص۲۰۷.    






جعبه ابزار