• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

برائت شرعی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حکم شارع به برائت ذمّه مکلف از تکلیف مشکوک، بعد از جست و جو را برائت شرعی گویند.



برائت شرعی، مقابل برائت عقلی بوده و عبارت است از حکم شارع به برائت ذمه مکلف، نسبت به تکلیف مشکوک، در مواردی که بعد از جست و جوی از دلیل، شک او در تکلیف واقعی بر طرف نگردد. به بیان دیگر، در هر مورد مشکوکی که حکم واقعی بر مکلف مجهول بماند، شارع با جعل حکم ظاهری، اباحه ظاهری آورده و تکلیف را بر می‌دارد.

۱.۱ - مثال

اگر مکلف، در وجوب غسل جمعه یا حرمت استعمال دخانیات شک نماید و بعد از جست وجو، دلیلی پیدا ننماید، شارع، به اباحه انجام تکلیف مشکوک ( استعمال دخانیات ) و یا ترک آن ( وجوب غسل جمعه ) حکم می‌دهد.


اصولیون، برای اثبات برائت شرعی به آیات و روایاتی تمسک نموده‌اند.
[۶] فضلی، عبد الهادی، مبادی اصول الفقه، ص۲۰.
[۱۱] مشکینی، علی، تحریر المعالم، ص۱۸۸-۱۸۹.



۱. صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۱، ص۳۷۳.    
۲. خمینی، مصطفی، تحریرات فی الاصول، ج۶، ص۱۵۵.    
۳. نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۲، ص۱۸۵.    
۴. نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۲، ص۱۹۹.    
۵. نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ج۳، ص۳۴۰-۳۴۱.    
۶. فضلی، عبد الهادی، مبادی اصول الفقه، ص۲۰.
۷. قدسی مهر، خلیل، الفروق المهمة فی الاصول الفقهیة، ص۲۴.    
۸. خمینی، مصطفی، تحریرات فی الاصول، ج۶، ص۱۴.    
۹. خمینی، مصطفی، تحریرات فی الاصول، ج۸، ص۳۳.    
۱۰. طباطبایی قمی، تقی، آراؤنا فی اصول الفقه، ج۱، ص۱۵۷.    
۱۱. مشکینی، علی، تحریر المعالم، ص۱۸۸-۱۸۹.
۱۲. صدر، محمد باقر، بحوث فی علم الاصول، ج۵، ص۳۱.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۷۳، برگرفته از مقاله «برائت شرعی».    






جعبه ابزار