• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بایسنغر پسر سلطان محمود

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



‌بایْسُنْغُر (۳)، دومین پسر سلطان محمود سمرقندی و نواده سلطان ابوسعید است.



وی در ۸۸۲ به دنیا آمد.


در زمان حیات پدر، امیر بخارا بود و پس از مرگ او، در ربیع الثانی ۹۰۰، به سمرقند فراخوانده شد.
در ۹۰۱ برادرش سلطان علی، مدت کوتاهی او را معزول و سرانجام در پایان ربیع الاول ۹۰۳ پسر عمویش بابر وی را از امارت خلع کرد.


سپس بایسنغر به شهرِ حصار رفت و به یاریِ بیگْ خسروشاه، که به او پیوست، موفق شد برادر خود مسعود را مغلوب و ولایت را تصرف کند.


اما اندکی بعد همین بیگ خیانت کرد و او را در ۱۰ محرم ۹۰۵ به قتل رساند.


بابر، دشمن بایسنغر، او را امیری شجاع و عادل وصف کرده است.


بایسنغر به فارسی شعر می‌سرود و «عادلی» تخلص می‌کرد؛ غزل‌هایش را در سمرقند چندان می‌پسندیدند که تقریباً در هر خانه‌ای، نسخه‌ای از آن‌ها یافت می‌شد.


(۱) دانشنامه جهان اسلام/ بارتُلد.


دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بایسنغر پسر سلطان محمود»، شماره۴۴۴.    


رده‌های این صفحه : تاریخ ایران | تراجم | غزنویان




جعبه ابزار