اکثریت قوم ثمود (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ایمان نیاوردن
اکثریت قوم
ثمود، به رغم مشاهده نشانه‌های
الهی از
آیات قرآن کریم استفاده می شود.
ثمود، قوم
صالح علیه‌السّلام بودند و در پی
تکذیب و کشتن
ناقه او با
عذاب زلزله و
صاعقه نابود شدند.
خداوند در
سوره ذاریات با شیوه
انذار و برای فراهم ساختن زمینه روانی لازم برای پذیرش آموزه‌های معادشناختی، سوگندهایی متعدد یاد می‌کند که وعده هایش صادق است و حتما محقق خواهد شد؛ آن گاه
وعده عذاب به اقوامی مانند
ثمود و تحقق آن را به عنوان نمونه عینی یادآور می‌شود: «... وفی
ثَمودَ اِذ قیلَ لَهُم تَمَتَّعوا حَتّی حین• فَعَتَوا عَن اَمرِ رَبِّهِم فَاَخَذَتهُمُ الصّـعِقَةُ وهُم یَنظُرون...».
در ادامه
دعوت صالح علیه‌السّلام گروهی از افراد
فقیر و فرودست
قوم به آیین جدید گرویدند و در مقابل، گروهی دیگر از آنان
به پیروی از سران و اشراف قوم بر
کفر و انکار خویش پای فشردند:
«قالَ المَلاَُ الَّذینَ استَکبَروا مِن قَومِهِ لِلَّذینَ استُضعِفوا لِمَن ءامَنَ مِنهُم اَتَعلَمونَ اَنَّ صــلِحـًا مُرسَلٌ مِن رَبِّهِ قالوا اِنّا بِما اُرسِلَ بِهِ مُؤمِنون• قالَ الَّذینَ استَکبَروا اِنّا بِالَّذی ءامَنتُم بِهِ کـفِرون».
گزارش گفت و گوی کافران و مؤمنان قوم پس از اشاره صالح علیه‌السّلام به آمدن و آیت بودن شتر
نشان می‌دهد که
ایمان گروه یادشده پس از آمدن شتر بوده است. تاکید آن‌ها بر ایمان خویش در پاسخ گروه مقابل به ویژه با توجه به موقعیت فرودست اجتماعی آنان می‌تواند مؤید این باشد. گروه
مؤمنان افزون بر استضعاف، در اقلیت نیز بوده‌اند: «... وما کانَ اَکثَرُهُم مُؤمِنین».
با ایمان آن‌ها جامعه
ثمود دچار اختلاف و دودستگی شده، به دو گروه متخاصم مومن و کافر تقسیم گردید:
«ولَقَد اَرسَلنا اِلی
ثَمودَ اَخاهُم صــلِحـًا اَنِ اعبُدوا اللّهَ فَاِذا هُم فَریقَانِ یَختَصِمون»؛
گویا هر گروه با
اعتقاد به حقانیت عقاید خویش بر
بطلان باورهای گروه مقابل تاکید می‌کرده است.
کذبت
ثمود المرسلین
اذ قال لهم اخوهم صــلح الاتتقون
فاخذهم العذاب ان فی ذلک لایة و ما کان اکثرهم مؤمنین.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۱۸۲، برگرفته از مقاله «اکثریت قوم ثمود».
