• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

امر فعلی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مرتبه ابلاغ امر به مکلفان، بعد از مرتبه اقتضا و انشا را امر فعلی گویند.



امر فعلی، مقابل امر انشایی است و به امری گفته می‌شود که بعد از وجود مقتضی و ملاک (مصلحت ملزمه) در متعلق آن، از جانب شارع (آمر) انشا و به مکلفان ابلاغ گردیده و در مورد آنها فعلیت پیدا می‌کند. بعد از این مراحل، اگر مکلف تمامی شرایط تکلیف را داشت و مانعی برای توجه تکلیف به وی وجود نداشت، امر بر او منجز می‌شود.


اوامر شارع خطاب به همه مکلفان چه عالم و چه جاهل صادر شده است، ولی فعلیت حتمیه آنها منوط به اطلاع مکلف از راه قطع و یا یکی از راه‌های ظنی معتبر است که از آن تعبیر به «ابلاغ» و عدم وجود مانع، شده است.
[۲] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۴، ص۱۸۳.



۱. حایری، عبد الکریم، درر الفوائد، ص۵۸.    
۲. فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۴، ص۱۸۳.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۵۸، برگرفته از مقاله «امر فعلی».    

رده‌های این صفحه : اوامر




جعبه ابزار