امر تبلیغی

امر تبلیغی طلب ابلاغ امر به مکلّفان است.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

امر تبلیغی، از اقسام امر غیر مستقیم ( امر به امر ) بوده و در جایی است که مامور اول فقط وظیفه ابلاغ امر آمر را به مامور دوم بر عهده دارد؛ یعنی او فقط پیام رسان است و نقش دیگری ندارد، مانند این که نخست وزیر به وزیر کشور دستور دهد که از جانب من به تمام اداره‌ها و سازمان‌ها بخش نامه کن که فلان کار را انجام دهند؛ در این جا وزیر کشور فقط مامور است امر نخست وزیر را به رؤسای ادارات و سازمان‌ها (مامور دوم) ابلاغ کند.
تمامی دستورهای انبیا به مکلفین، از نوع اوامر تبلیغی است. چنین اوامری بدون تردید، ظهور در وجوب داشته و بر همه مکلفان پیروی از آنها لازم است.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۱۴۴.
۲.	↑ مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۸۸.

۳ - منبع