أَنْقَضَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَنْقَضَ: (الَّذی اَنْقَضَ ظَهْرَک) «اَنْقَضَ» از مادّه
«نقض» به معنای گشودن گره طناب، یا جدا کردن قسمت‌های به هم فشرده ساختمان است؛ و
«انتقاض» به صدایی گفته می‌شود که به هنگام جدا شدن قطعات ساختمان از یکدیگر به گوش می‌رسد. و یا صدای مهره‌های کمر به هنگامی که زیر بار سنگینی قرار می‌گیرد. این کلمه در مورد شکستن پیمان‌ها و قراردادها نیز به کار می‌رود و می‌گویند فلان کس نقض
عهد کرد.
(الَّذِي أَنقَضَ ظَهْرَكَ) (همان بارى كه سخت بر پشت تو سنگينى مى‌كرد)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه وزر به معناى بار سنگين است، و انقاض ظهر به معناى شكستن پشت كسى است، شكستنى كه صدايش به گوش برسد، آن طور كه از تخت و
کرسی و امثال آن وقتى كسى روى آن مى‌نشيند، و يا چيز سنگينى روى آن مى‌گذارند صدا برمى‌خيزد، و مراد از انقاض ظهر (غالبا) معناى لغوى آن نيست، (چون كسى پشت كسى را آن طور نمى‌شكند كه صداى تخت و كرسى كند)، بلكه منظور ظهور آثار سنگينى وزر بر آدمى است، ظهورى بالغ.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَنْقَضَ»، ص۸۲.
