• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَنْبَتَها (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اَنْبَتَها: (وَاَنْبَتَها نَباتاً حَسَناً)
«اَنْبَتَها» از مادّه‌ «انبات» به معنای رویانیدن در مورد پرورش‌ مریم (علیهاالسّلام) اشاره به جنبه‌های تکامل معنوی، روحانی و اخلاقی مریم است.



(فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَ أَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَ كَفَّلَهَا زَكَرِيَّا كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقًا قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هَذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ إنَّ اللّهَ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ) (خداوند، او (مريم‌) را به طرز نيكويى پذيرفت؛ و به طرز شايسته‌اى، نهال وجود او را رويانيد و پرورش داد؛ وسرپرستى او را به «زکریا» سپرد. هر زمان زكريا وارد محراب او مى‌شد، غذاى مخصوصى در كنار او مى‌ديد. پس از او پرسيد: «اى مريم! اين روزی از كجا نصيب تو شده؟!» گفت: «اين از سوى خداست. خداوند به هر كس بخواهد، بى‌حساب روزى مى‌دهد.»)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: مراد از اينكه فرمود: او را به انباتى حسن رويانديم، اين است كه رشد و پاكيزگى به او و به ذريه او داديم، و به او و به هر يك از ذريه و شاخه‌اى كه از تنه درخت وجودى او مى‌رويد حياتى افاضه كرديم كه آميخته با القاءات شیطان و پليدى و تسويلات و وسوسه‌هاى او نباشد و خلاصه اينكه حیاتی طیب و طاهر به آنان افاضه مى‌كنيم. و اين دو: يعنى قبول حسن كه گفتيم برگشتش به همان اصطفا است و نبات حسن كه گفتيم برگشتش به طهارت است، همان اصطفا و طهارتى است كه در ذيل آيات مورد بحث، به آن اشاره نموده و مى‌فرمايد: (وَ إِذْ قالَتِ الْمَلائِكَةُ يا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاكِ وَ طَهَّرَكِ ...) (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. آل عمران/سوره۳، آیه۳۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۵۱۰.    
۳. فخرالدین طریحی، مجمع البحرین تحقیق الحسینی، ج۲، ص۲۲۵.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۶۱۴.    
۵. آل عمران/سوره۳، آیه۳۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۴.    
۷. آل عمران/سوره۳، آیه۴۲.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۳، ص۲۷۱.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۱۷۳.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۵۱.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۷۳۹.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَنْبَتَها»، ص۷۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره آل عمران | لغات قرآن




جعبه ابزار