• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

امر - به کسر الف (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: امر - به کسر الف (قاموس قرآن (جلد ۱))
مقالات مرتبط: إِمْر (لغات‌قرآن).
دیگر کاربردها: امر (ابهام‌زدایی).


إِمْر (به کسر الف و سکون میم) از واژگان بکار رفته در قرآن کریم به معنای ناپسند و عجیب است.


إِمْر
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۱۳.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۹۰.    
به معنای ناپسند و عجیب است.
«الاِمْرُ: العَجیبُ. و المُنْکَرُ»
[۳] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۱۰.


(لَقَدْ جِئْتَ شَیْئاً اِمْراً)
[۴] کهف/سوره۱۸، آیه۷۱.    
«حقّا که کار ناپسندی کردی»

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۱۳.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۹۰.    
۳. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۱۰.
۴. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۷۱.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «امر»، ج۱، ص۱۱۳.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات ادبی | اصطلاحات قرآنی | مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان قرآن
جعبه ابزار