• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

امامزاده عبدالله بن موسی کاظم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عبدالله بن موسی، فرزند امام موسی کاظم (علیه‌السّلام)، از محدثان و اصحاب پدرش و امام رضا (علیه‌السّلام) بود. برای این امامزاده مزارهایی در کشور عراق و ایران نسبت داده‌اند.



عبدالله بن موسی (علیه‌السّلام)، سید جلیل‌القدر، عظیم‌الشان و بزرگوار بود. وی، از مادری ام‌ ولد (کنیز)، به دنیا آمد.
[۱] ابن طقطقی، محمد بن علی، الاصیلی فی انساب الطالبیّین، ص۱۹۵.
شیخ طوسی (رحمه‌الله)، او را از اصحاب امام رضا (علیه‌السّلام) برمی‌شمرد. همچنین نمازی شاهرودی اضافه می‌کند که وی، از اصحاب پدرش، امام موسی کاظم (علیه‌السّلام) و برادرش، امام رضا (علیه‌السّلام) بوده است. عبدالله مامقانی از او، به «امامی ممدوح» تعبیر می‌کند.
[۶] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۳۱۹.

سن او را هنگامی که در مدینه بود، نود سال نوشته‌اند.
[۷] مفید، محمد بن محمد، الاختصاص، ص۹۹.



امامزاده عبدالله از محدثان بزرگ و نزد همگان از مقام و منزلت بلندی برخوردار بود و در مدینه، فتوا می‌داد. کتاب ابی‌داوود، در خلق قرآن را روایت کرده‌ و حسن بن دینار،
[۱۳] علامه حلی، کشف الیقین فی امرة امیرالمؤمنین، ص۱۳۳-۱۳۵.
علی بن سائح و علی المحمودی، از وی روایت نقل می‌کنند.
ابراهیم بن‌ هاشم نیز او را توثیق کرده است.
[۱۷] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۳۱۹.

سید جعفر اعرجی از او به سیدی جلیل‌القدر و مقدم بر سایر سادات، یاد می‌کند.
[۱۸] اعرجی حسینی، سیدجعفر، مناهل الضرب فی انساب العرب، ص۴۹۷.
ابن طباطبا، او را ساکن نصبین کوفه می‌داند.
[۱۹] ابن طباطبا، ابراهیم بن ناصر، منتقلة الطالبیّه، ص۳۲۹.
از این‌رو، قبری به او، در عراق، در منطقه «خرّم غماس»، مشهور است.
[۲۰] حرزالدین، محمد، مراقد المعارف، ج۲، ص۴۶-۴۷.



از تاریخ وفات امامزاده عبدالله، هیچ اطلاعی در دست نیست و درباره محل دفن او نیز، بین مورخان و علمای انساب، اختلاف است. اما نسبت او به «عوکلان»، نشان می‌دهد که تا آخر عمر خود، در آنجا بوده است.
ابن‌طباطبا، وی را ساکن کوفه، دانسته است.
[۲۱] ابن طباطبا، ابراهیم بن ناصر، منتقلة الطالبیه، ص۳۲۹.
گویا این موضوع پس از بازداشت‌ امام جواد (علیه‌السّلام) به عراق می‌باشد که وی نیز به آنجا مهاجرت نموده و در آنجا وفات یافته است. مزاری نیز در کوفه، به او منسوب می‌باشد.
[۲۲] حرزالدین، محمد، مراقد المعارف، ج۲، ص۴۶ - ۴۷.

هیچ مدرک معتبری در دست نیست که عبدالله بن موسی که پیرمردی نود ساله بود، به ایران مهاجرت کرده باشد. با این‌حال، اقوال متعددی مبنی بر دفن او، در شهرهای ایران گزارش شده که هیچ‌کدام منشا صحیحی ندارد.
علاوه بر اینها مزاری در استان دیوانیه عراق و زیارتگاهی در شرق شهر کربلا، در جاده کربلا به بابل به او منسوب است.


۱. ابن طقطقی، محمد بن علی، الاصیلی فی انساب الطالبیّین، ص۱۹۵.
۲. ابن عنبه، احمد بن علی، عمدة الطالب، ص۲۲۳.    
۳. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۸، ص۲۸۵-۲۸۸.    
۴. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۲۲۴.    
۵. نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۵، ص۱۱۷.    
۶. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۳۱۹.
۷. مفید، محمد بن محمد، الاختصاص، ص۹۹.
۸. ابن شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب، ج۴، ص۳۸۳.    
۹. مفید، محمد بن محمد، الاختصاص، ص۱۰۲.    
۱۰. حسین بن عبدالوهّاب، عیون المعجزات، ص۱۰۹.    
۱۱. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۵، ص۲۳۳.    
۱۲. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۳۹، ص۱۳۸-۱۳۹.    
۱۳. علامه حلی، کشف الیقین فی امرة امیرالمؤمنین، ص۱۳۳-۱۳۵.
۱۴. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۴۲۹.    
۱۵. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۵، ص۳۲۵.    
۱۶. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۶۰، ص۱۲۴.    
۱۷. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۳۱۹.
۱۸. اعرجی حسینی، سیدجعفر، مناهل الضرب فی انساب العرب، ص۴۹۷.
۱۹. ابن طباطبا، ابراهیم بن ناصر، منتقلة الطالبیّه، ص۳۲۹.
۲۰. حرزالدین، محمد، مراقد المعارف، ج۲، ص۴۶-۴۷.
۲۱. ابن طباطبا، ابراهیم بن ناصر، منتقلة الطالبیه، ص۳۲۹.
۲۲. حرزالدین، محمد، مراقد المعارف، ج۲، ص۴۶ - ۴۷.



زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم، ج۲، ص۸۲-۸۵، برگرفته از مقاله «مزار امامزاده عبدالله بن موسی».    






جعبه ابزار