امامت حضرت مهدی در اعتقاد ما (کتاب)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«امامت حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف
در اعتقاد ما»
اثر علیرضا علی نوری ، مجموعه مباحثی درباره زندگانی،
امامت ،
غیبت و
ظهور امام مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف بوده که به
زبان فارسی و
در سال ۱۳۷۹ ش، نوشته شده است.
کتاب به منظور ارتقاء بینش اعتقادی و سیاسی نیروهای
سپاه پاسدران و به
هدف تدریس و تداوم آموزش برای این نیرو تدوین گردیده است.
کتاب با دو مقدمه از مرکز تحقیقات اسلامی نمایندگی
ولی فقیه در سپاه و معاونت متون آموزشی و کمک آموزشی مرکز تحقیقات اسلامی
در بیان مشخصات نظام آموزشی عقیدتی- سیاسی و اشاره به اهمیت اندیشه
مهدویت آغاز و مطالب
در شانزده درس ارائه گردیده است.
نویسنده پس از بررسی
آینده جهان از دیدگاه ملل و
ادیان مختلف، ویژگی‌های
حضرت مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف و سابقه تاریخی
اعتقاد به آن حضرت را مورد بحث قرار داده، ضمن پرداختن به مسائل مربوط به طول عمر،
غیبت ،
آثار وجودی حضرت
در زمان غیبت و شیوه
حکومت و کیفیت پیروزی ایشان، به بررسی شرایط و
علائم ظهور پرداخته است.
در پایان مباحث، نمایی از
حکومت جهانی حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف ترسیم شده است.
نویسنده با بهره گیری از
آیات قرآن ، منابع روایی
شیعه ،
سنی ، کتب جدید و قدیم درباره
امام مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف ، به بررسی و
تبیین زندگانی آن حضرت پرداخته است.
درس اول، از دو دیدگاه، به بررسی آینده جهان پرداخته است: از منظر ملل و ادیان مختلف، از دیدگاه
قرآن.
نویسنده معتقد است، هر چند مشاهده
وضع جوامع امروز،
انسان را نسبت به آینده جهان بدبین می‌سازد؛ اما اعتقاد عمومی ملل و ادیان مختلف بر این است که روزی یک منجی آسمانی ظهور کرده و
عدالت را
در پهنه زمین گسترش خواهد داد.
در قرآن نیز
خداوند به
مؤمنان صالح وعده می‌دهد که
حکومت آینده جهان از آن شما خواهد بود. نویسنده معتقد است این پیش گویی، نوعی پیش گویی فراهم شدن پذیرش
دین حق در سطح وسیع نیز می‌باشد.
دوم به دنبال روشن کردن این امر است که به اعتقاد
مسلمانان ، نام آن منجی آسمانی که همه ملل و ادیان به ظهورش اعتقاد دارند،
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف است و اولین شخصی که او را با این نام معرفی کرده،
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم می‌باشد.
عقیده به
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف به عنوان زمامدار دادگستر آینده جهان، یک اعتقاد اسلامی مشترک بین فرقه‌های
مسلمان است و نویسنده ضمن اشاره به نامه تعدادی از علمای
حجاز در پاسخ به فردی کنیایی
در ارتباط با حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف ، تاکید دارد که این
نامه ، این مدعا را
اثبات می‌کند.
ویژگی‌های حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف از قبیل، نام حضرت و ممنوعیت تصریح به آن،
کنیه و القاب ایشان،
پدر ،
اجداد ،
مادر ،
سال ، محل
تولد ، خصوصیات حمل، ولادت و این که ایشان آخرین حجت الهی هستند،
در سوم بیان شده است.
نویسنده معتقد است که یکی از راه‌های اثبات امامت حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف ، بررسی سابقه تاریخی اعتقاد به امامت آن حضرت است و از این رو
در چهارم، این سابقه را بررسی کرده است.
بررسی این سابقه نشان می‌دهد که
در طول
تاریخ ، همواره گروه‌های سیاسی مختلفی از عنوان «
مهدی» سوء استفاده کرده‌اند؛ از جمله
کیسانیه که
محمد بن حنفیه را
مهدی می‌دانستند،
ناووسیه که
امام صادق علیه‌السّلام را
مهدی نامیدند و فرقه‌ای که به
مهدی بودن
امام هفتم علیه‌السّلام معتقد شدند.
بخشی از پرسش‌های از امامان علیه‌السّلام
در مورد
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف نیز بیانگر حتمیت
امامت حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف
در فرهنگ مردم آن دوره است و نویسنده بر این باور است که قطعیت امامت آن حضرت، موجب ورود این اندیشه
در عالم
شعر و ادبیات شد و اشعار
دعبل خزاعی و
حافظ شیرازی ، گویای این مطلب بوده و این نمونه‌ها نشان می‌دهد که ایشان، توسط شخص پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم بنیانگذاری شده است.
پنجم و ششم، موضوع
مهدویت و حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف را
در منابع شیعی بررسی کرده است.
نویسنده تاکید دارد که گفتار
اهل بیت علیه‌السّلام به عنوان مرجع رسمی امت بعد از
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم ، بهترین و قوی‌ترین دلیل بر امامت حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف است.
بخشی از گفتار آنان درباره تفسیر آیات مربوط به حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف است و این روشن می‌سازد که
در واقع، منظور آیاتی که از پیروزی و
وراثت مؤمنان صالح بر زمین خبر داده‌اند، حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف و یارانش هستند و لحن آیات بیانگر پیروزی ایمان و عمل صالح
در آینده جهان است.
بخش دیگری از گفتار اهل بیت عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف
در مقام نقل سخنان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم ،
در مورد حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف است. این مطلب بیانگر اهتمام آنان به مساله
مهدویت است تا گفتار پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم به فراموشی سپرده نشود.
در این
روایات ، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم به طور صریح، دوازدهمین جانشین خود را با نام «
مهدی» معرفی کرده و تشکیک
در امامت آن حضرت را روا ندانسته است.
حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف
در منابع اهل سنت ،
در هفتم و هشتم مورد بررسی قرار گرفته است.
نویسنده مضمون روایات
اهل سنت درباره حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف را به چند بخش تقسیم کرده است.
در بعضی از آنها آمده است که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمود: جانشینان من دوازده نفر بوده و همگی از
قریش و از
بنی هاشم هستند.
با چشم پوشی از دیگر سخنان آن حضرت
در مورد خلفای بعد از خود، ویژگی‌های یاد شده
در این روایات، جز بر
امامان شیعه قابل
انتطباق نیست؛ زیرا افرادی که بعد از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم به
خلافت رسیدند، بیش از دوازده نفر می‌شوند، علاوه بر اینکه خلفای اموی به خاطر
ظلم و جنایت فراوان، شایستگی خلافت از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم را نداشتند.
بخشی دیگری از این روایات، نام دوازدهمین جانشین پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم را «
مهدی» ذکر می‌کنند، چنانچه بخش دیگر آنها، حاکی از این است که حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف از
عترت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و از فرزندان
امام حسین علیه‌السّلام می‌باشد.
نویسنده
در نهم، به دنبال اثبات این حقیقت است که حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف یک واقعیت موجود بوده و برای حصول اطمینان بیشتر به امامت ایشان، لازم است به بررسی این مساله پرداخته شود که افرادی از خواص شیعه، قبل از
غیبت کبری و بعد از آن، آن حضرت را دیده‌اند.
دهم، امکان طول عمر آن حضرت را مورد بررسی قرار داده است. نویسنده معتقد است هیچ تردیدی نیست که حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف می‌تواند؛ از جمله افراد استثنایی باشد که همیشه
در میان انواع موجودات جهان وجود دارند و از جمله دراز عمرهای
تاریخ همانند
حضرت نوح علیه‌السّلام باشد. علاوه بر آن، تردیدی نیست که خداوند می‌تواند خارج از محدوده قوانین طبیعی، به کسی عمر طولانی یا جاودانه ببخشد؛ چنانکه به
حضرت خضر علیه‌السّلام تا نفخ صور عنایت کرده است.
یازدهم،
فلسفه غیبت آن حضرت را
در امور زیر خلاصه کرده و مورد بررسی قرار داده است:
۱- آماده نبودن جامعه
جهانی برای پذیرش ایشان.
۲- بیم از کشته شدن، بدون دستیابی به نتیجه مطلوب.
۳-
آزمایش مردم
در مورد باقی ماندن بر اعتقاد به امامت؛ چنانکه امت‌های پیشین نیز به غیبت رهبران الهی خود آزمایش شدند.
در دوازدهم، آثار وجودی حضرت
مهدی علیه‌السّلام
در زمان غیبت بررسی شده است. از جمله این
آثار ، آن است که وجود ایشان
در پشت پرده غیبت، امید بخش پیروان اوست، چرا که آنان خود را تنها و بی سرپرست نمی‌بینند و این طرز فکر آنان را به خودسازی وامی دارد.
نویسنده معتقد است که
انتظار فرج ، از
اصل قرآنی «ناامیدی از
رحمت خدا»
استنتاج می‌شود، جز اینکه فرج و ظهور حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف یک رحمت عمومی است و به طور قطع واقع خواهد شد.
سیزدهم، ضمن بررسی این امر، به تشریح انتظار سازنده و مخرب و وظایف منتظران
در زمان غیبت اختصاص دارد.
در چهاردهم، شرایط و
علائم ظهور بررسی شده است. علائم ظهور، اموری هستند که بر نزدیکی ظهور حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف دلالت دارند، نه اینکه بعد از وقوع آنان، بلافاصله ظهور صورت گیرد. برخی از این علائم، حتمی و برخی نیز غیر حتمی می‌باشند.
در پانزدهم، ویژگی‌های یاران حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف و شیوه
حکومت ایشان مورد بحث قرار گرفته است.
در پاسخ به این سؤال که حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف چگونه بر سلاح‌های مدرن امروزی غلبه می‌کنند، نویسنده چند احتمال را مطرح کرده است:
۱-
جهان مسیحیت با فرود
عیسی علیه‌السّلام تسلیم شده و دیگر کشورها مرعوب
رهبر جدید شوند.
۲- با وقوع جنگ
جهانی، سلاح‌های امروزی از بین برود.
۳-
سلاح آن حضرت برتر باشد و...
آخرین درس، چشم اندازی از
حکومت جهانی حضرت
مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف را ترسیم کرده است. نویسنده معتقد است با ظهور آن حضرت،
جهانی نو بر اساس ارزش‌های الهی ساخته می‌شود.
بخشی از ابعاد
حکومت جهانی آن حضرت این گونه بیان شده است: پاک شدن
زمین از لوث تبهکاران، رسیدن
علم و دانش به بلوغ کامل، آباد شدن شهرها، گسترش روحیه برادری و مساوات و. .
فهرست مطالب
در ابتدا و فهرست منابع و مآخذ مورد استفاده مؤلف
در انتهای کتاب آمده است.
پاورقی‌ها بیشتر به ذکر منابع پرداخته است.
نرم افزار کتابخانه
مهدویت، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
