اقرار انسانها به توحید
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیاتی از قرآن در باره
اقرار موجودات به یگانگی خداوند اختصاص یافته است از آن جمله اقرار انسانها است.
انسانها به
توحید ربوبی ، در نشئه وجود (عالم ذر) اقرار فطری نمودند.
واذ اخذ ربک من بنی ءادم من ظهورهم ذریتهم واشهدهم علی انفسهم الست بربکم قالوا بلی شهدنا..
و (به خاطر بیاور) زمانی را که پروردگارت از پشت و
صلب فرزندان آدم،
ذریه آنها را برگرفت و آنها را گواه بر خویشتن ساخت (و فرمود: ) «آیا من پروردگار شما نیستم؟» گفتند: «آری، گواهی میدهیم! » (چنین کرد مبادا)
روز رستاخیز بگویید: «ما از این،
غافل بودیم (و از پیمان فطری توحید بی خبر ماندیم)»
برداشت بر اساس یک قول در
تفسیر آیه یاد شده است.
منظور از این عالم و این پیمان همان" عالم استعدادها" و" پیمان فطرت" و
تکوین و
آفرینش است، به این ترتیب که به هنگام خروج فرزندان آدم به صورت" نطفه" از صلب پدران به
رحم مادران که در آن هنگام ذراتی بیش نیستند خداوند
استعداد و آمادگی برای حقیقت
توحید به آنها داده است، هم در نهاد و فطرتشان این سر الهی به صورت یک حس درون ذاتی به ودیعه گذارده شده است و هم در
عقل و خردشان به صورت یک
حقیقت خودآگاه!.
بنا بر این همه افراد بشر دارای روح توحیدند و سؤالی که خداوند از آنها کرده به زبان
تکوین و آفرینش است و پاسخی که آنها دادهاند نیز به همین زبان است.
.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۱۲۱، برگرفته از مقاله «اقرار انسانها به توحید»