اعلی (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَعْلَى (به فتح الف و سکون عین و فتح لام) یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای بالاتر و برتر است.
اَعْلَى بالاتر و برتر است.
در علوّ مكان و مقام هر دو آيد. مثل
(سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى) كه در علوّ مقام است، و مثل
(ما كانَ لِي مِنْ عِلْمٍ بِالْمَلَإِ الْأَعْلى) (وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلى) كه ظهور هر دو در علوّ مكان است.
مقام جمع آن در
قرآن أَعْلَوْن آمده:
(وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ).
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "اعلی"، ج۵، ص۳۸.
