• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اطلاق مفعول بر مصدر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


اطلاق مفعول بر مصدر به ذکر صیغه اسم مفعول و اراده مصدر اطلاق می‌شود و از اقسام مجاز لغوی می‌باشد.


از اقسام مجاز لغوی ، آوردن اسم مفعول به جای مصدر است؛

مانند: (باییکم المفتون؛ "(که) کدام یک از شما دستخوش جنونید".
[۱] قلم/سوره۶۸، آیه۶.    
در این آیه ، «مفتون» (اسم مفعول) به معنای «فتنه» (مصدر) به کاررفته که یکی از معانی آن، زوال عقل و جنون است.
[۲] زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن، ج۲، ص۲۸۷.    
[۳] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۲۹.    


۱. ↑ قلم/سوره۶۸، آیه۶.    
۲. ↑ زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن، ج۲، ص۲۸۷.    
۳. ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۲۹.    


فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته ازمقاله «اطلاق مفعول بر مصدر».    



جعبه ابزار