• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اصل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





أَصْل (به فتح الف و سکون صاد) از واژگان قرآن کریم به معنای ریشه و پایه است. جمع آن أُصول است.



أَصْل به معنای ریشه و پایه است.


(كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاء ) «کلمه پاک همچون درخت پاکی است که ریشه آن ثابت و شاخه‌اش در هواست»
جمع آن اصول است‌. (أَوْ تَرَكْتُمُوها قَائِمَةً عَلَى أُصُولِها) (يا آن را به حال خود واگذاشتيد...)


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۸۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۷۹.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۳۰۶.    
۴. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۲۴.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۵۰.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۷۱.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۸۰.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۲۶.    
۹. حشر/سوره۵۹، آیه۵.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۴۶.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۰۲-۲۰۳.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۵۱.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۸۹.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۱۵.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اصل»، ج۱، ص۸۸    






جعبه ابزار