• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اسوه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





أُسْوَه (به ضم الف و سکون سین و فتح واو) از واژگان بکار رفته در قرآن کریم به معنای سر مشق و مقتدا است. این کلمه ۳ بار در قرآن آمده است.



أُسْوَه به معنای سرمشق و مقتدا است.
در مفردات گوید: آن به خوب و بد هر دو شامل است لذا در قرآن با کلمه «حسنة» توصیف شده است‌


(لَقَدْ کانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ‌ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ) یعنی در اعمال و اقوال رسول خدا برای شما سر مشق خوبی هست. این کلمه سه بار در قرآن مجید آمده است. یکی آیه فوق و دومی و سومی در سوره ممتحنه آنجا که سر مشق و مقتدا بودن ابراهیم (علیه‌السّلام) بیان شده است. در اقرب الموارد گوید: «الْاُسْوَةُ: القُدْوَةُ».


۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۷۶.    
۲. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۸۷.    
۳. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۷۶.    
۴. احزاب/سوره۳۳، آیه۲۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اسو»، ج۱، ص۸۷    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن




جعبه ابزار