اسحاق بن محمد سمرقندی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اسحاق بن محمد سمرقندی (م.
۳۴۲ق) از محدثان، قضات و
حکمای سمرقند در
قرن چهارم هجری قمری بود. وی زمان طولانی منسب
قضاوت را در
سمرقند برعهده داشت و به خاطر
حکمت‌ها و مواعظ پندآموزش به لقب
حکیم شهرت یافت.
ابوالقاسم اسحاق بن محمد بن اسماعیل
حکیم سمرقندی، عالم
حنفی‌مذهب بود.
سمرقندی از
حکمای نامدار روزگار خویش بود و مواعظ و
حکمت‌های پندآموز وی در شرق و غرب، زبانزد بود و حتی برخی آن را تدوین کرده‌اند؛ ازاین رو وی به
حکیم ملقب شد.
سمرقندی افزون بر مهارت در برخی رشته‌های علوم، از مناصب و مشاغل سیاسی به دور نبود و زمانی طولانی، قضاوت
سمرقند را بر عهده داشت.
ابوالقاسم دانش خویش را از استادانی چون
عبداللّه بن سهل زاهد،
عمرو بن عاصم مروزی و
محمد بن خزیمه قلاّس فرا گرفته و از ایشان روایت نقل کرده است.
وی دارای شاگردانی نیز بوده که از آن میان می‌توان افرادی چون
عبدالکریم بن محمد فقیه و
ابوجعفر بن محمد منیب را نام برد.
ابوالقاسم دارای آثار و تالیفاتی بود که عبارت‌اند از:
• الصحائف الالهیه،
• السواد الاعظم
• و عقیده الامام.
وی سرانجام در دهم
محرم سال ۳۴۲ قمری در
سمرقند از دنیا رفت و در آرامگاه جاکردیزه به خاک سپرده شد.
در تاریخ درگذشت وی اختلاف است.
(دیگر منابع:
).
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «
اسحاق سمرقندی»، ج۲، ص۱۴۰.
