• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استغاثه اشراف (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



استغاثه، درخواست نجات از گرفتارى براى قرار گرفتن تحت حمايت مددكار است. بر این اساس اشراف مغرور نیز، هنگامی که به عذاب الهی گرفتار می‌شدند، به درگاه خدا استغاثه می‌کردند.



اشراف مغرور، هنگام گرفتار‌ شدن به عذاب الهى، به درگاه خدا استغاثه می‌کردند:

• «حَتَّى إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِم بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ؛ تا زمانى که متنعمان مغرور آنها را در چنگال عذاب گرفتار سازيم؛ در اين هنگام، ناله‌هاى دردناک و استغاثه‌آميز سر مى‌دهند!».

۱.۱ - دیدگاه تفسیر المیزان

کلمه (جوار) - به ضمه جیم - به معناى آواز وحوش از قبیل آهو و امثال آن است، آوازى که در هنگام فزع در‌مى‌آورند، و این تعبیر در آیه شریفه کنایه است از اینکه مترفین وقتى گرفتار عذاب مى‌شوند صدا به استغاثه و تضرع بلند مى‌کنند. بعضى از مفسرین گفته‌اند مراد از آن‌، شیون و جزع است؛ ولى آیات بعدى معناى اول را تأیید مى‌کند.
و اگر مترفین را متعلق عذاب دانسته‌، از این جهت است که روى سخن در آیات قبل آنجا که مى‌فرمود: (ایحسبون انما نمدهم به من مال و بنین) با رؤساى قوم بود که در لذت‌هاى مادى افراط مى‌کردند، و دیگران تابع ایشان بودند.

۱.۲ - دیدگاه تفسیر نمونه

کافران در این غفلت و بی‌خبرى هم‌چنان باقى مى‌مانند (تا روزى که مترفین را (آنان که غرق ناز و نعمت‌اند) در چنگال عذاب گرفتار سازیم، در این هنگام نعره استغاثه‌آمیز آنها همچون نعره وحوش بیابان برمى‌خیزد) و از سنگینى عذاب و مجازات دردناک الهى ناله سر مى‌دهند.
ذکر خصوص (مترفین) در اینجا با اینکه گنهکاران منحصر به آنها نیستند یا به خاطر این است که آنها سردم‌داران گمراهى و ضلالت‌اند و یا براى این است که مجازات در مورد آنها دردناک‌تر خواهد بود.

• «لَا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ إِنَّكُم مِّنَّا لَا تُنصَرُونَ؛ (اما به آنها گفته مى‌شود:) امروز فرياد نکنيد؛ زيرا از سوى ما يارى نخواهيد شد!».

۱.۱ - دیدگاه تفسیر المیزان

در این جمله از سیاق غیبت به سیاق خطاب عدول نموده تا در توبیخ و سرکوبى ایشان تشدید کرده باشد، و براى همیشه از نجات و هر آرزوى دیگر نومیدشان کند؛ چون اگر سیاق را به خطاب عدول نمى‌داد، معنایش این بود که با واسطه از بیچارگى و نومیدى آنان خبر داده باشد و براى قطع امید، خبر بى‌واسطه مؤثرتر از باواسطه است. و علاوه بر این در سیاق خطاب خود آن کسى که امید یاریش مى‌رود، خبر از بى‌یاورى آنها مى‌دهد، و این باز مؤثرتر است.

۱.۲ - دیدگاه تفسیر نمونه

ضمناً منظور از عذاب در آیه قبل ممکن است عذاب دنیا یا عذاب آخرت یا هر دو باشد؛ یعنى هنگامى که عذاب دردناک الهى در این جهان یا آن جهان دامانشان را فرا مى‌گیرد، نعره و فریاد بر‌مى‌آورند و استغاثه مى‌کنند، اما بدیهى است در آن هنگام کار از کار گذشته و راه بازگشت وجود ندارد.


۱. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۶۴.    
۲. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۵، ص۶۰، ترجمه موسوی همدانی.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۴، ص۲۷۰.    
۴. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۶۵.    
۵. طباطبایی، محمدحسین، ترجمه المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۵، ص۶۱، ترجمه موسوی همدانی.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۴، ص۲۷۰.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۱۶۱، برگرفته از مقاله «استغاثه اشراف».    



جعبه ابزار