• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استعمال لفظ در صنف

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



استعمال لفظ در صنف به اطلاق لفظ و اراده صنف آن لفظ اطلاق می‌شود.



یکی از اقسام استعمال لفظ در لفظ ، استعمال لفظ در صنف می‌باشد و به معنای اطلاق لفظ و اراده صنف آن است؛ برای مثال، زید در جمله «ضرب زید «فاعل است و خصوص زید مذکور در عبارت، مقصود نیست، بلکه زیدهایی مورد نظرند که پس از ضرب می‌آیند، نه زیدهایی که عنوان مبتدا دارند.


در مورد استعمال لفظ در صنف، مبانی مختلفی وجود دارد.
۱. برخی مانند مرحوم « بروجردی » و « خویی » معتقدند استعمال لفظ در صنف از باب استعمال اصطلاحی نیست؛
۲. برخی دیگر مانند مرحوم « آخوند خراسانی » آن را از باب استعمال می‌دانند.


مثال دیگری می‌توان بیان کرد که در آن، صنف خود مثال را هم در بر می‌گیرد، مانند این که گفته شود: زید وقتی اول کلام بیاید، مبتدا است؛ در این جا از یک طرف صنف است و زید در «ضرب زید» را خارج می‌نماید، و از طرف دیگر، زید در این مثال را هم شامل می‌شود، زیرا این «زید» در اول کلام واقع شده و عنوان مبتدا پیدا کرده است.
[۶] فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۱، ص ۵۴۳-۵۴۱.
[۷] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۱، ص۷۷.



۱. خمینی، روح الله، مناهج الوصول الی علم الاصول، ج۱، ص۱۱۲.    
۲. نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۱، ص۳۰.    
۳. آذری قمی، احمد، تحقیق الاصول المفیدة فی اصول الفقه، ص ۱۸۱-۱۷۱.    
۴. خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۹۶.    
۵. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۱۵.    
۶. فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۱، ص ۵۴۳-۵۴۱.
۷. فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۱، ص۷۷.
۸. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۱۴.    
۹. بروجردی، حسین، نهایة الاصول، ص۲۸.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۸۵، برگرفته از مقاله «استعمال لفظ درصنف».    



جعبه ابزار