• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اداوه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




اداوه یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای ظرفی کوچکی از چرم (مَشک) می‌باشد که یک‌بار در بیان حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیف دنیا آمده است.



اداوه به معنای ظرف کوچکی است که از چرم (مشک کوچک) درست شده است.


این لفظ فقط یک بار در کلام امام علی (علیه‌السّلام) به کار رفته، آن‌جا که در وصف دنیا فرموده: «و قد امرّ فیها ما کان حلوا و کدر منها ما کان صفوا فلم یبق منها الاّ سملة کسملة الاداوة؛ آنچه در دنیا شیرین بود تلخ گشته و آنچه صاف بود تیره شده؛ نمانده از آن مگر باندازۀ آب کمی مانند: آب‌ اندک مشکی کوچک.»


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۸۹، خطبه۵۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ادواه»، ص۳۵.    






جعبه ابزار