ابوعلی احمد بن وزیر بن بسّام قاضی، از عالمانی است که نزد جعفر بن عون، ابوعامر، ابوداود و ابوعاصم علم آموخت و اولین قاضی بود که در ایام متوکل (خلافت ۲۳۲-۲۴۷ق) قضاوت را در اصفهان به عهده گرفت و به سبب همین منصب بود که به اصفهان رفت تا اینکه عزل شد و عباس بن محمد بن ابی الشوارب جایگزین او شد. علت عزل او هم این بود که منشی‌اش وی را به زندیق بودن متهم کرد. از گفته ابونعیم اصفهانی برمی آید که ابوعلی تا سال ۲۵۸ق در آن شهر زیسته و گویا تا آن زمان قاضی بوده است،
