• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

احمد بن محمد قلاّء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: احمد بن محمد قلاّء


احمد بن محمد قلاّء(م. قرن ۴ق) از محدثان و مؤلفان قرن چهارم هجری قمری بود. شیخ طوسی ایشان را در زمره کسانی دانسته که روایتی از امامان (علیهم‌السلام) نقل نکرده‌اند، ولی وی را فردی موثق دانسته است.


ابوالحسن احمد بن محمد بن علی بن عمر بن رباح قلاّء سوّاق از موالیان آل سعد بن ابی وقاص بود. جدش عمر بن رباح از امام صادق و امام کاظم (علیهم‌السّلام) روایت نقل کرده و پس از آن در امامت امام رضا (علیه‌السلام) توقف کرده است. پس از او فرزندانش از واقفه شدند.
ابوالحسن دو برادر به نام‌های ابوالحسین محمد و ابوالقاسم علی داشت که احادیث بسیاری را روایت کرده‌اند.
[۱] نجاشی، احمد بن علی، رجال، ج۱، ص۹۲.    
از ابوالحسن، اطلاعات زیادی در دست نیست.

گفته‌اند ابوغالب زراری (م. ۳۶۸ق)، ابوطالب انباری وفات و ابوعلی محمد بن همام (م. ۳۳۶ق) از ابوالحسن روایت کردند.
[۲] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۵۱.    

شیخ طوسی در رجال خود، ابوالحسن را از کسانی دانسته که روایتی از امامان (علیهم‌السّلام) نقل نکرده‌اند؛ ولی وی را فردی موثق دانسته است.
[۳] شیخ طوسی، رجال، ص۴۵۴.    
همو در الفهرست گفته او از ابوطالب عبیداللّه انباری همه کتاب‌های وی را روایت کرده است.
[۴] شیخ طوسی، الفهرست، ص۷۲.    


از ابوالحسن آثاری نام برده شده که از آن جمله است:
• الصیام؛
• الدلائل؛
• سقاطات العج
• ما روی فی ابی الخطاب محمد بن ابی زینب، وی کتاب اخیر را با مشارکت برادرش علی تالیف کرد.
[۵] شیخ طوسی، الفهرست، ص۷۲.    
از راویان وی می‌توان فهمید که ابوالحسن از رجال سده سوم و چهارم هجری بوده است.
(دیگر منابع:
[۶] حلی، حسن بن علی، رجال، ص۲۳۰.    
[۷] علامه حلی، خلاصه الاقوال، ص۳۲۱.    
[۸] ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلما، ص۱۵.    
[۹] حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ص۱۶۵.    
[۱۰] تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۱، ص۶۲۴.    
[۱۱] قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۱، ص۱۵۴.    
[۱۲] علامه حلی، ایضاح الاشتباه، ص۱۰۶.    
[۱۳] استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۲، ص۱۸۳.    
[۱۴] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳۴، ص۱۰۹.    
[۱۵] زراری، احمد بن محمد، رسالة ابی غالب زراری، ص۱۵۰.    
[۱۶] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۶۸.    
[۱۷] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۲، ص۲۰۵.    
).
۱. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال، ج۱، ص۹۲.    
۲. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۵۱.    
۳. ↑ شیخ طوسی، رجال، ص۴۵۴.    
۴. ↑ شیخ طوسی، الفهرست، ص۷۲.    
۵. ↑ شیخ طوسی، الفهرست، ص۷۲.    
۶. ↑ حلی، حسن بن علی، رجال، ص۲۳۰.    
۷. ↑ علامه حلی، خلاصه الاقوال، ص۳۲۱.    
۸. ↑ ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلما، ص۱۵.    
۹. ↑ حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ص۱۶۵.    
۱۰. ↑ تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۱، ص۶۲۴.    
۱۱. ↑ قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۱، ص۱۵۴.    
۱۲. ↑ علامه حلی، ایضاح الاشتباه، ص۱۰۶.    
۱۳. ↑ استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۲، ص۱۸۳.    
۱۴. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳۴، ص۱۰۹.    
۱۵. ↑ زراری، احمد بن محمد، رسالة ابی غالب زراری، ص۱۵۰.    
۱۶. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۶۸.    
۱۷. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۲، ص۲۰۵.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد قلاّء»، ج۲، ص۱۱۱.


رده‌های این صفحه : شخصیت‌های قرن 4 (قمری) | مؤلفان قرن 4 (قمری) | محدثان قرن 4 (قمری) | واقفیه
جعبه ابزار