احمد بن محمد رازی کنانی (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن محمد رازی کنانی (متوفای ۳۴۴ق)، مورّخ و جغرافیدان
قرن چهارم هجری قمری در
اندلس بود.
احمد بن محمد بن موسی رازی کنانی، مورّخ و جغرافیدان اندلسی است. کتابی در توصیف اندلس نگاشت و در آن، تعریفی جامع از اندلس، چون: راه‌ها، شهرهای بزرگ، دژها، سواحل و بنادر، بخش‌های اداری آن و ارتباط جغرافیایی هر بخش با بخش دیگرآن ارائه داده است. این کتاب، اینک در دست نیست، ولی در
قرن هفتم هجری (قرن سیزدهم میلادی) توسّط یکی از کشیشان مسیحی
پرتغالی، به
زبان پرتغالی ترجمه و سپس از
زبان پرتغالی به
زبان اسپانیایی ترجمه شده است. این کتاب، ماخذ بسیار مهمی برای شناخت وضعیت جغرافیایی اندلس، در زمان حکومت
عبدالرحمان ناصر (عصر شکوفایی
قرطبه) است.
همچنین رازی، کتابی در توصیف قرطبه، و کتاب دیگری به نام اخبار ملوک الاندلس و غزواتهم و نکباتهم، و کتابی به نام انساب مشاهیر اهل الاندلس تالیف کرد، ولی همه این کتاب‌ها، نابود شد و فقط ترجمه اسپانیایی بخشی از کتابی که در وصف اندلس نگاشته، در اروپا به اسم «Elmore Elrasis» باقی مانده است. بسیاری از مورخان متاخر اندلسی چون:
ابن غالب غرناطی، در کتابش فرحة الانفس، سکری،
ابن الابّار و ابن الخطیب از رازی نقل قول کرده‌اند. در تاریخ درگذشت رازی اختلاف است، ولی بنا به قولی، در سال ۳۶۳ق درگذشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۵۲.
