احمد بن محمد حلوانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن محمد حلوانی (م.
۳۳۳ق) عالم
قرن چهارم هجری قمری بود که در
بغداد می‌زیست و در حوزه‌های
تاریخ،
ادبیات و
علم حدیث فعالیت داشت. او به عنوان
تاریخ‌نگار،
ادیب، و
نسب‌شناس شناخته می‌شد و شاگردان زیادی در علم حدیث تربیت کرد. وی در سال ۳۳۳ هجری قمری درگذشت.
ابوسهل احمد بن محمد بن عاصم
حلوانی در بغداد می‌زیست،
از نزدیکان
ابوسعید سُکَّری بود و
ادبیات عرب را از وی فراگرفته
حلوانی فردی تاریخ نگار،
ادیب و نسب شناس بود و زمانی در بغداد کرسی تدریس بر پا ساخته و به نشر و آموزش علم حدیث مشغول بود. وی که از محدثان مورد اعتماد بود،
خطی بسیار زشت داشت.
حلوانی از استادانی چون
یحیی بن ابی طالب و
ابوقلابه رقاشی دانش حدیث را آموخت.
و کسانی چون
ابوعمر بن حیویه،
محمد بن جعفر نجّار و
ابوحفص کتّانی از شاگردان وی بوده و از او دانش آموخته‌اند.
کتاب المجانین الادباء اثر
حلوانی است.
حلوانی سرانجام به سال ۳۳۳ هجری درگذشت.
در تاریخ وفات او‌اندکی اختلاف است.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد
حلوانی»، ج۲، ص۸۸.
