• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اذن محمد (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



خداوند انجام برخی امور را منوط به اجازه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌ می‌داند. در این مقاله آیات مرتبط با اذن حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌ معرفی می‌شوند.



لزوم كسب اجازه از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌، براى ورود به خانه آن حضرت:
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ‌ ....




۲.۱ - اجازه خواستن بادیه‌نشینان

اجازه خواستن بادیه‌نشینان معذور، از پيامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌، براى شرکت نکردن در جهاد:
وَ جاءَ الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الْأَعْرابِ لِيُؤْذَنَ لَهُمْ وَ قَعَدَ الَّذِينَ كَذَبُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ‌ ....

۲.۲ - اجازه خواستن منافقان

اجازه پيامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌ به منافقان، براى حضور نيافتن در جهاد، به بهانه ناتوانی، مورد عتاب خداوند:
••• ... وَ سَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَوِ اسْتَطَعْنا لَخَرَجْنا مَعَكُمْ‌ ...عَفَا اللَّهُ عَنْكَ لِمَ أَذِنْتَ لَهُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ تَعْلَمَ الْكاذِبِينَ. مقصود از ضمير «هم» در «لهم» منافقان است.

••• اجازه خواستن منافقان و بیماردلان از پيامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌، براى حضور نيافتن در جبهه‌هاى جنگ:
۱. عَفَا اللَّهُ عَنْكَ لِمَ أَذِنْتَ لَهُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ تَعْلَمَ الْكاذِبِينَ‌ . منظور از ضمير «هم» در «لهم» منافقان است.
۲. إِنَّما يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ ارْتابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِي رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ‌ . آيات، مربوط به احوال منافقان است.
۳. وَ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائْذَنْ لِي وَ لا تَفْتِنِّي أَلا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا ... مراد از ضمير «هم» در «و منهم» منافقان است.
۴. وَ إِذا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُوا بِاللَّهِ وَ جاهِدُوا مَعَ رَسُولِهِ اسْتَأْذَنَكَ أُولُوا الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَ قالُوا ذَرْنا نَكُنْ مَعَ الْقاعِدِينَ‌ . آيات، مربوط به منافقان است.
۵. إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ وَ هُمْ أَغْنِياءُ رَضُوا بِأَنْ يَكُونُوا مَعَ الْخَوالِفِ وَ طَبَعَ اللَّهُ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لا يَعْلَمُونَ‌ . ثروتمندانى كه اجازه حضور نيافتن در جبهه را مى‌خواستند، به سبب نفاق و شك‌شان در وعده‌های خدا بود.
۶. وَ إِذْ يَقُولُ الْمُنافِقُونَ وَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ‌ ... وَ إِذْ قالَتْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ يا أَهْلَ يَثْرِبَ لا مُقامَ لَكُمْ‌ فَارْجِعُوا وَ يَسْتَأْذِنُ فَرِيقٌ مِنْهُمُ النَّبِيَّ يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنا عَوْرَةٌ وَ ما هِيَ بِعَوْرَةٍ إِنْ يُرِيدُونَ إِلَّا فِراراً.


••• ترك صحنه‌هاى مهم اجتماعى و سياسى، مشروط به اجازه پيامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌:
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِذا كانُوا مَعَهُ عَلى‌ أَمْرٍ جامِعٍ لَمْ يَذْهَبُوا حَتَّى يَسْتَأْذِنُوهُ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ أُولئِكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ فَإِذَا اسْتَأْذَنُوكَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَنْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ.

••• اجازه گرفتن از محمّد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌ براى ترك كارهاى اجتماعى، نشانه ایمان به خدا و رسولش:
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِذا كانُوا مَعَهُ عَلى‌ أَمْرٍ جامِعٍ لَمْ يَذْهَبُوا حَتَّى يَسْتَأْذِنُوهُ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ أُولئِكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ فَإِذَا اسْتَأْذَنُوكَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَنْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ.

••• داشتن عذر و مشكل، سبب اجازه‌خواهى مؤمنان از پيامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌، براى ترك كارهاى مهم اجتماعى:
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِذا كانُوا مَعَهُ عَلى‌ أَمْرٍ جامِعٍ لَمْ يَذْهَبُوا حَتَّى يَسْتَأْذِنُوهُ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ أُولئِكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ فَإِذَا اسْتَأْذَنُوكَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَنْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ.


۱. احزاب/سوره۳۳، آیه۵۳.    
۲. توبه/سوره۹، آیه۹۰.    
۳. توبه/سوره۹، آیه۴۲.    
۴. توبه/سوره۹، آیه۴۳.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۵، ص ۵۱.    
۶. زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف، ج ۲، ص ۲۷۴.    
۷. توبه/سوره۹، آیه۴۳.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۵، ص ۵۱.    
۹. زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف، ج ۲، ص ۲۷۴.    
۱۰. توبه/سوره۹، آیه۴۵.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۵، ص ۵۳.    
۱۲. زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف، ج ۲، ص ۲۷۴.    
۱۳. توبه/سوره۹، آیه۴۹.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۵، ص ۵۷.    
۱۵. ابن عاشور، طاهر بن محمد، تفسیر التحریر و التنویر، ج ۱۰، ص ۲۲۰.    
۱۶. توبه/سوره۹، آیه۸۶.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۵، ص ۸۹.    
۱۸. ابن عاشور، طاهر بن محمد، تفسیر التحریر و التنویر، ج ۱۰، ص ۲۸۷ - ۲۸۸.    
۱۹. توبه/سوره۹، آیه۹۳.    
۲۰. طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج ۱۴، ص ۴۲۳.    
۲۱. احزاب/سوره۳۳، آیه۱۲.    
۲۲. احزاب/سوره۳۳، آیه۱۳.    
۲۳. نور/سوره۲۴، آیه۶۲.    
۲۴. نور/سوره۲۴، آیه۶۲.    
۲۵. نور/سوره۲۴، آیه۶۲.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۶، ص۶۲، برگرفته از مقاله « اذن محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله».    


رده‌های این صفحه : اذن | محمد بن عبدالله | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار